2 jaar geleden
De verstokte vrijgezel
Waarom ik het heerlijk vind om alleen te zijn
Aangezien mijn oudste net 7 is geworden, kun je stellen dat ik al een hele tijd vrijgezel ben. Logisch ook, anders was ik geen bewust alleenstaande moeder. In het begin mis je vooral een partner. Inmiddels ben ik op het punt gekomen dat ik mezelf steeds vaker hoor zeggen: ‘Ik ben zo blij dat ik geen man heb!’ Daarom gaat het in deze blog over wat ik de voordelen vind van het vrijgezelle bestaan.
Aanpassen.
Allereerst, ik heb moeite om me aan te passen. Altijd al gehad, maar ik denk dat het met de jaren wel erger is geworden, juist omdat ik me aan niemand hoef aan te passen. Ik leef graag mijn leven op mijn manier, zonder rekening te hoeven houden met een partner. Natuurlijk moet ik rekening houden met de kinderen, maar dat is anders.
Voetbal.
Als ik mijn zusje hoor vertellen dat haar vriend voor voetbal zat terwijl zij graag wat anders wou kijken, dan kan ik alleen maar opgelucht ademhalen. Hier heb ik nou nooit last van. En zo zijn er legio voorbeelden te noemen. Zoals de eeuwige discussie over het avondeten. De één wil Hollandse pot, terwijl de ander graag bami wil. Ook nooit last van. Als ik bami wil eten, dan maak ik bami. Wil ik aardappelen met vlees en groente, dan maak ik dat.
Financiën.
Geld is ook zo’n heikel punt. Tenminste, dat kan het zijn. Daar heb ik zelf ervaring mee. Vaak is het zo dat de man meer verdient dan de vrouw. Dus wat ga je dan doen? Gooi je alles op één bult of is het ieder voor zich? En in het geval van ieder voor zich, wie betaalt dan wat? Bij mij is het gewoon lekker duidelijk. Ik ben de enige die verdient en ook de enige die alles moet betalen. Dus wil ik voor de derde keer die maand een nieuw setje kleding voor de kinderen kopen omdat het kan, dan is er verder niemand die daar om maalt.
Vakantiebestemming.
Dan hebben we het nog niet eens gehad over vakantie. Of beter gezegd, op vakantie gaan. Waar gaat de reis deze zomer naartoe? Ik kan me zo voorstellen dat dat ook de nodige discussies op kan leveren. Waar de één misschien droomt van twee weken Cote d’Azur, geniet de ander liever de volledige drie weken in Tuinesië of Balkonië. Waar kies je dan voor? Er is dan, ongeacht de keuze, altijd iemand die moet inleveren. Persoonlijk ga ik het liefst iedere vakantie weg. De kinderen vinden op vakantie gaan ook geweldig. Dus doet de mogelijkheid zich voor, dan zitten we met één muisklik te genieten ergens op een vakantiepark of camping.
Opvoeding.
Ook wat betreft opvoeding vind ik het een voordeel dat ik alleen ben. Hoe goed je ook door één deur kunt met je partner, op het gebied van normen en waarden ben je het nooit helemaal met elkaar eens. Het is ook maar net wat je van huis uit hebt meegekregen. De één vindt dit belangrijk, de ander dat. Om het met elkaar eens te worden, moet je water bij de wijn doen. Waardoor er soms misschien dingen gebeuren waar je het niet (helemaal) mee eens bent. Zo ben ik van mezelf vrij schoon en heb ik een hekel aan grote hoeveelheden speelgoed over de vloer. Schoenen gaan uit op de mat, er wordt niet met eten geknoeid en wordt er met iets gespeeld, dan ruimen we dat eerst op voordat er iets anders wordt gepakt. Ik moet er niet aan denken om, zoals ik van andere mensen in mijn omgeving soms hoor, thuis te komen na een lange werkdag in een huis dat ontploft is. Waar de broodkruimels van tussen de middag nog onder de tafel liggen of waar de woonkamer bezaaid ligt met speelgoed.
Het zijn kleine voorbeelden. Lees het vooral ook met een knipoog. Maar dit zijn wel de voorbeelden waarbij ik inmiddels als een verstokte vrijgezel verzucht: ‘Ik ben zo blij dat ik geen man heb.’
Neem ook eens een kijkje op mijn instagram: @zusjesmama
