Zonder wrijving geen glans

‘Ik wil graag mijn mentale gezondheid op een troont zetten en laten zien dat ik ondanks mijn stoornis een hartstikke leuke en goede mama ben’

Wij wisten beiden dat we jong ouders wilden worden. Toen wij ons eerste huis kochten, hebben we een tijdje gewacht en na een jaar wisten we zeker: we gaan ervoor. Op 2 mei fietste ik naar de huisarts om mijn spiraal te laten verwijderen en in december 2020 was ik zwanger van onze dochter Lily Noë!

Daarop volgde in 2022 haar broertje Moos Lewis. Dat is inderdaad heel kort op elkaar, dus in het begin was er werk aan de winkel. Nu ze allebei wat ouder zijn, genieten we optimaal van ze.

Persoonlijkheidsstoornis

Ik heb een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis en een gegeneraliseerde angststoornis. Sind mijn zeventiende heb ik deze klachten, maar ik kreeg pas in oktober, dus op mijn zesentwintigste, de diagnose.

Iemand met een gezonde persoonlijkheid is in staat gedrag aan te passen aan de omstandigheden en de situatie. Wanneer iemand extreme variaties van ‘gewone’ karaktertrekken vertoont en zich daarom niet meer goed kan aanpassen aan de omgeving, spreken we van een persoonlijkheidsstoornis. Symptomen van mijn stoornis zijn onder andere overgevoeligheid voor afwijzing of kritiek, een laag zelfbeeld, eenzaamheid, vermijden van lichamelijk contact en bang zijn voor sociale situaties.

Daarnaast heb je de symptomen van mijn gegeneraliseerde angststoornis. Bij mij uitte dit zich onder andere door iedere dag bang te zijn, zonder duidelijke reden, en me zorgen te maken over mogelijke gevaren in de toekomst. Situaties die mijn zorgen erger maken ga ik uit de weg. Naast deze mentale klachten, komen er bij mijn stoornis ook lichamelijke klachten kijken. Een onrustig of gespannen gevoel, moeheid, moeite om je aandacht ergens bij te houden, stijve, pijnlijke spieren en problemen met slapen, zoals moeite om in slaap te vallen

Impact van stoornissen op zwangerschap

Ik had nooit verwacht dat een persoonlijkheidsstoornis en angststoornis impact zou hebben om mijn zwangerschappen. Toen ik 32 weken zwanger was, werden de hormonen me teveel. Ik had iedere nacht nachtmerries dat iemand mijn kindje zou komen afpakken terwijl ze nog niet eens geboren was. Bij Lewis kwam dit al met 28 weken. In de laatste weken had ik dagelijks paniek omdat hij zo rustig was dat hij weinig van zich liet horen. Ik had dus een abonnement bij het ziekenhuis om iedere dag een hartfilmpje te laten maken van de kleine man.

In het eerste jaar als moeder heeft mijn stoornis me ook enorm belemmerd. Ieder moment buiten huis vond ik eng of spannend. Daarom zocht ik hulp. Doordat bij mijn stoornis je fantasiewereld zo echt is, zag ik de meest nare dingen gebeuren en durfde ik oprecht niet eens een rotonde op te fietsen met mijn kinderen in de bakfiets. Puur omdat ik zo bang was dat er iets zou gebeuren.

Stabiel blijven

Nu ik eenmaal moeder ben, is het wel een grotere drijfveer voor me geworden om stabiel te blijven. Ik doe er alles aan om een zo leuk en goed mogelijke moeder te zijn voor de mini’s. Gelukkig gaat dit me goed af.

Een paar jaar na de geboorte werk ik weer drie dagen en doe ik de kappersacademie. Ik neem m’n socials serieus omtrent het maken van content om mijn boodschap te verspreiden en zorg ik voor mijn gezin. Dat had ik tijdens en net na mijn zwangerschap nooit durven hopen!

De reden dat ik zo druk ben met mijn social media, is om dat ik de buitenwereld wil laten zien dat het stigma wat er hangt om persoonlijkheidsstoornissen niet altijd van toepassing is. Je kunt er prima meer om leren gaan. Dit komt mede door mijn vrienden en familie die zo veel voor me betekenen en gedaan hebben. Ik ben echt met open armen ontvangen. Mijn partner heeft me zo bizar bijgestaan in de tijden dat ik hem nodig had.

Mijn allerlaatste tip voor jou als moeder: leg die lat niet te hoog voor jezelf, en geniet gewoon van elk moment. Zonder wrijving geen glans!