Snap
  • Gezond
  • peuter
  • operatie
  • Momlife
  • #gezondheid

Van alles doen naar 6 weken plaat deel 2.

Vervolg van de weg naar operatie toe.

We hadden het openingsweekend van de waterspeeltuin. Mijn man en ik zijn daar vrijwilligers en helpen dan normaal gesproken ook mee met de activiteiten. Alleen dit keer koos ik er voor om gewoon als mama daar heen te gaan en ondanks dat Mailey 39 graden koorts had heeft ze lekker even gespeeld en gedanst met de disco van Jef en Mia. Ze zag nog een paar klas genootjes en ook haar beste vriendje ( onze overbuurjongen) kwam even spelen in de speeltuin. Omdat Mailey graag van te voren wil weten als er dingen veranderen zijn we vanaf Maandag begonnen met vertellen dat ik geopereerd moet worden en dat er dan tijdelijk een hoop dingen anders zullen zijn. Ik zou haar nog 3x naar school brengen en als ze Donderdag klaar is met school ze word opgehaald door Opa oma ( me schoonmoeder) en daar gezellig 3 nachtjes gaat slapen. En Zackeary zou bij Oma flat gaan slapen.  Dat liep allemaal anders. Ze wilde liever bij Oma flat (mijn moeder) slapen en dus hebben we de planning omgedraaid. Maandag ben ik even lekker samen met me moeder wezen shoppen aangezien de kids groeien als kool en k dat de komende tijd niet kan doen. Dinsdag een hele dag naar de sauna geweest waardoor ik woensdag zowat niet meer kon lopen door de rugpijn. Donderdag ochtend rond 08:30  bracht ik Mailey voor de laatste keer naar school en vertelde haar nogmaals dat mama 1 nachtje in het ziekenhuis moest blijven. Mijn moeder bleef bij Zackeary want die had koorts dus mocht niet naar school. Toen ik thuis kwam werd ik steeds zenuwachtiger en eigenlijk totdat ik in de opname wachtkamer was ging het wel..  ik werd opgeroepen en kreeg meteen een paar checks zoals me bloeddruk.. die was ondanks me zenuwen alsnog laag en ze heeft het 2 keer opnieuw gedaan omdat door een ruggenprik je bloeddruk nog minder word. Daarna nog een paar gezondheids vragen en toen mocht ik naar de wachtkamer om me operatie jasje aan te doen en  kreeg ik alvast wat medicatie. Meteen aangegeven dat ik ontzettend bang ben voor de ruggenprik en die verpleegster gaf me de tip om te vragen of ze het oppervlakkig kunnen verdoven. De mevrouw tegenover mij vertelde dat ze 19 jaar geleden haar eerste voet had laten doen en dat voor haar ook de eerste keer was dat ze een ruggenprik kreeg en net voordat ze me kwamen halen riep ze dood leuk dat het een mega pijnlijke operatie is. Dus mijn zenuwen werder nog meer en ik begon het ijs koud te krijgen. Eenmaal op de voorbereidingen kamer kwamen twee mannen naar me toe en na een praatje waarin ik al aangaf heel bang te zijn voor de ruggenprik zaten ze grapjes en dolletjes te maken want ik zit onder de tattoo's dus het zal allemaal wel mee vallen.. dat denken de meeste mensen maar dat is totaal wat anders. Toen ik aangaf dat ik een infuus al niet fijn vond hadden ze door dat ik geen grapje maakte. De meneer die de plakkers had geplakt vroeg of ik zijn hand wilde vast houden bij het infuus prikken en dat deed ik ook. De man die het infuus prikte ging me daarna alles helemaal uitleggen zodat ik nergens voor hoefde te schrikken. Het slaap melk lag klaar en door mijn rugpijn had ik moeite met het bol maken van me rug en een kin op me borst was al helemaal een ramp. De meneer vertelde mij dat ik even 20sec inslaap zou vallen maar dat niet eens zou merken en in die tussentijd is de ruggenprik gezet. Nou ik voelde de ruggenprik wel maar de man bleef tegen me praten dus ik werd goed afgeleid. Na een paar minuten begon ik me benen niet meer te voelen dus het werkte.. alleen net iets te goed ik kreeg het steeds benauwder en had moeite met ademhalen. De meneer had inmiddels als een paar keer naar mijn schermpje gekeken en vroeg ineens gaat het wel goed? Ik gaf aan dat ik moeilijk kon ademen en dat ik het benauwd had. Hij ging een testje doen met een nat doekje. Eerst op mijn arm en vroeg wat ik voelde.. een natte doek toen deed hij het op mijn borst maar daar voelde ik niks. Mijn ruggenprik was lekker naar me longen en middenrif gegaan. Het zuurstof werd aangesloten en een andere man vroeg of ik kon hoesten maar dat ging niet. Ik kreeg het ijs koud waardoor ik begon te klappertanden en het stuk wat niet verdoofd was trilde. Ik kreeg een warmte deken met een warme lucht buis op me en de mensen op de O.K stelde zich voor. Er werd nog een kletspraatje met me gehouden en toen viel ik in slaapDe rest komt er van de week op! Fijn weekend 🌸

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Charity.flobee?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.