To prik or not to prik

Ook hier in ons huishouden houdt de pandemie ons bezig. Lockdown, geen school, wel school, zelftesten, quarantaine en nu ook vaccinatie. Het is bijna normaal aan het worden, maar logisch nadenkend hierover maakt alles alleen maar ingewikkeld.

Terug naar vorig jaar....in mijn laatste post had ik al iets over quarantaine geschreven en hoe oneerlijk dat voelde. Inmiddels is er een hoop gebeurd.. een noodgedwongen operatie bij mij, een covid besmetting in het gezin, een baanwissel, noodgedwongen verbouwing...kortom nogal een roerig jaar. Ook een opkomende pesterij tegen mijn zoon, maakt soms het moeilijk voor mijzelf om alles maar te managen. Gelukkig is dat pesten hopelijk in de kiem gesmoord waardoor hij nog met plezier naar school en sport gaat. 

Terug naar de (on)werkelijkheid en realiteit. De covid besmetting (met kerst) viel achteraf mee, het is enkel bij mijn partner gebleven, ondanks dat wij gewoon met elkaar geleefd hebben. Vandaag viel de vaccinatie-uitnodiging  voor mijn zoon op de mat en sta ik in grote twijfel. Wat moeten wij nu doen? Ik word overal tegenstrijdig geïnformeerd wat wijsheid is. Google even op vaccinatie kinderen covid en je hele scherm loopt vol met allerlei informatie. En je schiet er niets mee op. Ja hij is al flink in aanraking geweest met corona..maar werd zelf nooit positief. Moet hij dan nog wel een prik? Doe ik hem dan iets schadelijks aan? Zijn opa en oma zijn risicogroepmensen, maar moet hij dan een prik zodat hij hun kan beschermen? Als zij boodschappen doen komen ze ook in aanraking met mogelijk besmette mensen. En de cijfers schieten door het dak en vaccinatie heen, wat is dan het nut?

Ik vroeg daarom maar zelf aan mijn 9 jarige man wat hij wilde...zijn antwoord was: "ik wil goed beschermd zijn tegen corona dus ik wil wel een prik"

Misschien moet ik mijzelf het niet zo moeilijk maken...of zie ik het verkeerd?