Te jong voor een astma diagnose ( deel 1 )

Al vanaf baby af aan is onze jongen vaak ziek geweest, vaak gingen zijn verkoudheidjes gepaard met ontstekingen en of benauwdheid. Zijn eerste luchtweg infectie had hij al met 3 maanden, nooit verder bij na gedacht dat dit iets zou worden wacht echt bij hem hoort. 

Na mate Aiden steeds ouder werd werden zijn klachten helaas niet minder, vaak zeggen mensen hij groeit er wel overheen, helaas bij ons niet het geval. Na meerdere bezoekjes aan de dokterswacht en de huisarts en elke keer weer naar huis gestuurd worden met een kuurtje of met pijnstillers waren wij inmiddels een beetje hopeloos en moe van de gebroken nachten, aiden was namelijk vaak snachts wakker en wilde dan graag wat drinken. 

Elke keer wimpelde mijn huisarts ons af, hij wilde ons niet door verwijzen voor de KNO Arts. terug naar september 2023. Aiden was zoals we gewend zijn weer enorm verkouden, koortsig en moe. Hij was bekend met benauwdheidsklachten maar deze keer vond ik het ondanks zijn pufje heftiger als normaal. Het was al 11 uur savonds en Aiden kwam weer huilend uit zijn peuter bedje, hoge koorts en enorm benauwd. Ik zag over duidelijk intrekkingen en pakte snel zijn puf, daarna heb ik hem paracetamol gegeven en hem lekker bij ons in bed gelegd. Helaas ging het niet beter en bleef hij maar hoesten en werd steeds benauwder en begon te overgeven van het hoesten. 

Ik belde de dokterswacht en gelukkig mochten we meteen komen, het was al wel 2 uur in de nacht. Mijn vriend bleef thuis bij onze andere zoon. Aangekomen op de dokterswacht werden we snel gezien en doorgestuurd 

Eenmaal aangekomen op de dokterswacht werd Aiden meteen aan de monitor gehangen en daar werd duidelijk dat zijn kleine lijfje hard aan het werk was. De kinderarts kwam meteen langs en besloot dat Aiden verneveld moest worden en dat als hij hier goed op reageerde hij weer naar huis mocht... Hier had ik wel mijn twijfels bij maar met mijn medische kennis durfde ik dit wel aan. 

Inmiddels waren we weer thuis gekomen en was aiden hartstikke moe, hij was weer in slaap gevallen voor een klein uurtje en werd toen weer hartstikke benauwd wakker. Gelijk maar weer de spoedeisende hulp gebeld en we konden meteen weer terug komen, de kinderarts had besloten om hem nu op te nemen. 

Hoe dit verder afloopt vertel ik graag in de volgende blog, het verhaal is namelijk nog veel langer