Rammelende Eierstokken, wat verlang ik naar jou.

Dan te bedenken dat ik zo’n 3,5 jaar geleden nog zei de komenden tijd geen baby voor mij. Die postnatale depressie was toen op zijn ergste natuurlijk.

Maar poeh, wat verlang ik nu naar zo klein babytje van ons. Maja moet toch echt van mijzelf een halfjaar wachten. Want ja, ik lig bijna 8 maanden een aantal dagen in de week in het ziekenhuis. Want ik heb erg last van de vleesbomen. 

Ik wil super graag dat mijn beiden jongens naar school gaan. En ik mijn diploma hebben van mijn HBO verpleegkundige opleiding die ik ben ga volgen naar de depressie. 

Mijn jongste kindje heeft een klompvoetje, waardoor we op het begin van zijn leventje geregeld in het ziekenhuis zijn geweest voor zijn voetje.  En hij begint in Oktober met school en wens hem een rustig start en wat structuur in zijn leven. Zodat als mama in het ziekenhuis ligt, ze beiden er niet al te veel last ervan hebben.

Ook begin ik in Juli bij mijn nieuwe werkgever voor mijn laatste 20 weken praktijk ervaring. Gelukkig wel duaal, maar het is geen goede start om direct ziek te worden. 

Ben nu dertig dus heb nog genoeg tijd. Maar wat kriebelt het. Verlang zo naar een lief klein gezond babytje. Borstvoeding geven, slapen loze nachten en dragen in de draagdoek. Lekker tegen mama aanplakken. Warmte en liefde geven!!! Het erge is dat mijn spiraal is eruit, dus het kan zo gebeuren. 

Maar goed de andere kant, weet ik ook super goed dat niets te plannen valt. Bij de eerste hebben wij er twee jaar over gedaan. En bij de jongste was het zo raak na de miskraam.

Het erge is dat ik ook nog eens verlang naar een meisje, terwijl ik dondersgoed weet dat er 50 procent kans is dat ik weer een jongetje krijg. En ik weet dat gezondheid het belangrijkste is.

Wens namelijk niet nog een een vruchtwaterpunctie, weeen met 16/17 weken en natuurlijk boekjes met info over het afbreken van een zwangerschap met 24 weken, omdat je kind trisomie 18 kan hebben. 

Ik ben natuurlijk ook super bang. Lukt het allemaal wel? Zal dit kindje wel gezond zijn? Krijgen we weer een huilbaby? Mag ik deze keer mijn kindje in bad stoppen of gaan we weer een medische traject door? En de grote vraag krijg ik weer een postnatale depressie?

Buiten dit alles verlang ik naar jou!!! Hou nu al van iets wat er nog niet eens is! Je bent zo welkom.