Q&A deel 1: hoe blijf je gemotiveerd? Wanneer sport je en wat doe je voor workout? En meer!

Een poos geleden deelde ik hier op Mamaplaats al dat ik begonnen was met een gezonder en fitter leven. De eerste resultaten waren toen al zichtbaar, maar de grote vraag was natuurlijk of ik het zou volhouden of dat ik toch langzaam maar zeker weer vaker op de bank zou kruipen en naar een zak chips zou grijpen. Inmiddels is duidelijk dat dat absoluut niet het geval is. Ik ga nog steeds behoorlijk lekker met die hele fitgirljourney en deel daar regelmatig wat over op mijn Instagram (@anoukzwager, staat op privé in verband met gluurders en viespeuken, maar als je geen webshop bent of een man/vrouw uit een compleet ander werelddeel dan accepteer ik het volgverzoek, dus schroom niet om die in te dienen!). Daar kwamen de laatste dagen steeds meer vragen over dus ik besloot in mijn Stories een vraagsticker te posten en er een Q&A-blog van te maken.

Dat er een groep mensen is dat er graag meer over wil lezen en weten dat wist ik wel, maar ik had niet verwacht dat er ruim 70 vragen zouden binnenkomen. Ik probeer ze dus een beetje te bundelen en alles op die manier te behandelen, maar het moet wel in twee delen want anders wordt dit echt een te lang verhaal. Wil ik nog wel even beginnen met een kleine disclaimer. Ik ben geen specialist en heel veel inhoudelijke kennis heb ik niet, maar ik vertel gewoon wat ik doe en hoe ik het allemaal heb aangepakt. En ik kan je vast beloven: dat is geen rocket science, geen crashdieet, geen training voor een sixpack en zeer zeker geen honger lijden. Het is wel hard werken, jezelf motiveren, doorzetten en er plezier in krijgen. Goed, gaan we.

Hoe blijf je gemotiveerd? En wat inspireert jou?

Dit was veruit de meest gestelde vraag. Snap ik wel, want eigenlijk zijn alle gefaalde fitjourneys te wijten aan een gebrek aan motivatie. En aaangezien het echt wel hard werken is om fitter te worden, is het logisch dat je op sommige punten helemaal niet gemotiveerd meer bent. Dat gevoel heb ik de eerste twee maanden ook ontzettend ervaren. De resultaten waren niet per se verbluffend en voor mijn gevoel moest ik er veel voor laten. Toch hield ik vol, want ik had op 1 januari een afspraak met mezelf gemaakt: ik wil weer fitter en energieker worden. Omdat dat best wel abstract is, heb ik een aantal subdoelen opgesteld. Bijvoorbeeld een streefgewicht - daarover in deel 2 meer - maar ook het verbeteren van mijn prestaties in mijn workouts (meer herhalingen, zwaarder gewicht, langere afstanden, hoger tempo enzovoorts). Dit motiveert mij enorm, ook omdat ik er voor mezelf een aantal beloningen aan heb gehangen (onder andere een heerlijke massage, een nieuwe outfit en als ik aan het eind van het jaar nog steeds zo goed bezig ben mag ik van mezelf mijn oh zo gewenste en gedroomde tas van Louis Vuitton). Ook maak ik om de twee weken foto's van mezelf en ja, die voortgang is zo mega mega mega motiverend. Iedere keer krijg ik een overdosis gelukshormoon als ik zie hoe mijn lijf van moe, lui en slap is veranderd in sterk, fit en ietsiepietsie strakker. En nu ik met grote regelmaat te horen krijg dat ik er zo goed uitzie is er aan motivatie natuurlijk helemaal geen gebrek meer. Een mens doet het immers goed op complimenten. Ik denk wel echt dat je intrinsiek gemotiveerd moet zijn, dus vanuit jezelf, en het niet moet doen voor een ander of een andere reden. Wat mij inspireert vind ik lastig. Ik volg amper fitgirls omdat ik me er niet mee kan identificeren. Als iemand roept dat ze het zo heerlijk vind om iedere ochtend te ontbijten met een smoothiebowl met diepvriesboerenkool, havermout en sojamelk dan denk ik: koekoek. Een inspiratiebron heb ik dus niet echt. Wel ben ik dol op blogs en boeken over zelfontwikkeling en zelfbeeld, en dat is waar dit allemaal basically om draait, dus dat inspireert me wel. En nu ik deze vraag wil afsluiten schiet me iets te binnen: ik lees graag de blog optimavita.nl. Niet dat ik me daar enorm mee kan identificeren (ik bedoel, hoe werkt dat dan als je als mens oprecht geen McDonalds wil eten?) maar ik vind haar toon echt heel prettig en ik haal er zeker inspiratie uit.

Wat eet je op een dag? En hoe weersta je verleidingen? Hoe zorg je voor balans? Volg je een bepaald dieet?

Het grootste verschil met een half jaar geleden is dat ik niet meer gedachteloos of tegen mijn zin in iets eet. Ik zit niet in de hoek van de bank met mijn verstand op nul een partypack Hamka's weg te werken en ik zit ook niet met lange tanden gezonde dingen te kanen die eigenlijk ontzettend goor vind. Ik volg geen bepaald dieet, maar in het begin heb ik heel veel gehad aan het boek 'Geluksfactor 10'. Dat heeft me enorm op weg geholpen. Inmiddels eet ik denk ik 80 procent van de tijd gezond en 20 procent van de tijd niet. Dus ik ontbijt gezond, lunch gezond en maak gezond avondeten (een voorbeeld: in de ochtend bananenpannenkoeken of yoghurt of rijstwafels met pindakaas, in de middag sowieso gewoon brood met appelstroop, sandwichspread of ham en in de avond een lekker Hollands prakkie), maar tussendoor eet ik zeker een koekje of snoepje (maar dan dus maar eentje in plaats van gelijk vijf en ik geniet er heel bewust van) en in het weekend bestel ik graag pizza of patat en eet ik een zak chips. Ook drink ik af en toe nog mijn oh zo geliefde blikje RedBull (en verder drink ik doordeweeks alleen maar water of koffie met melk en suiker, want ik vond zwart gewoon echt niet te zuipen) en sla ik een koud biertje op een zonnige zaterdagmiddag ook niet af. Juist omdat ik mezelf (vooral in het weekend) toesta om lekker te eten wat ik wil, kost het me minder moeite om doordeweeks strenger te zijn. Ik wil wel de kanttekening maken dat ik op dagen dat ik bijvoorbeeld pizza bestel (zo'n hele grote, van een echt Italiaans restaurant, met lekker veel kaas enzo) de rest van de dag heel goed oplet. Het is gewoon niet meer en/en maar of/of. Als je wil afvallen is het simpel: je moet minder calorieën binnenkrijgen dan dat je verbruikt. En daar zul je dingen voor moeten skippen. Ik kan het gewoon niet leuker maken dan dat het is. Verleidingen weersta ik best gemakkelijk. Ik denk altijd bij mezelf: als ik dit nu neem dan is dat geen beloning voor het harde werken, maar doe ik alles teniet. Zo werkt het prima in mijn hoofd. Ik zie snaaien - omdat je moe bent, slecht geslapen hebt, ongesteld moet worden of weet ik veel wat - niet meer als 'dan voel ik mezelf beter' maar ben me er heel bewust van dat het niets bijdraagt aan mijn grotere doel en ik mezelf op die manier dus eigenlijk 'straf' (al is dat wel heel zwaar gezegd hoor). Maar geloof me, af en toe denk ik: boeiend, ik heb hier gewoon zin in, dus ik neem het. Ook neem ik gewoon lekker taart op een verjaardag of eet ik op vrijdagmiddag een zakje chips met mijn kids, da's een ritueeltje inmiddels. Dat moet ook allemaal kunnen - tenzij je bikinimodel wil worden - want anders is er natuurlijk echt geen reet aan.

Wat doe je voor sport? En wanneer sport je?

Ik wandel veel, gemiddeld zo'n vier keer per week een uur tot anderhalf uur. Dit doe ik meestal 's avonds, als de kids op bed liggen en nadat de man en ik even samen rustig op de bank een bak koffie hebben gedronken. Daarna duik ik vermoeid en voldaan mijn bed in. Daarnaast doe ik drie tot vier keer per week een ander soort workout. Mijn grote favoriet en een geweldige tip is het YouTubekanaal MadFit. Dit zijn echt prima workouts en daar staan ook 'song workouts' die ik heel erg leuk vind om te doen. Meestal doe ik een kwartier tot 20 minuten zo'n video en daarnaast nog wat losse krachtsoefeningen gericht op specifieke spiergroepen (dat wissel ik af en ik haal inspiratie van IG of YT). Ik wil op termijn aan de slag in de sportschool en een trainer inschakelen (daarover morgen meer), maar dat gaat nu nog even niet. Voordeeltje van deze Coronasituatie is wel dat het op Instagram en YouTube wemelt van de home workouts. Echt top. Die doe ik eigenlijk wanneer het uitkomt. Of einde middag, als de man thuis is en op de kids let, of in het weekend, of gewoon met de kids erbij. Die doen dan een beetje mee of spelen rustig verder. Het is een beetje passen en meten wel en soms heb ik geen tijd of geen zin, maar dan geef ik mezelf een schop onder mijn kont, denk ik aan die mooie tas die ik eind van het jaar graag wil kopen en dan kruip ik toch maar weer van die bank. Ik weet inmiddels ook dat het me al met al een uurtje kost om een workout te doen en dat ik me daarna heel fijn voel.

Hoe ben je begonnen? Wat was je eerste stap? 

Ik ben begin van dit jaar begonnen. Na vier jaar letterlijk geen enkele sportieve activiteit was ik het beu om me zo lamlendig te voelen. Wij sliepen bizar slecht - Tess werd een jaar lang iedere nacht om de anderhalf/twee uur wakker - en ik kon alleen nog maar denken aan slapen en eten. Omdat ik dacht dat dat was wat ik nodig had om te kunnen blijven functioneren. Uiteindelijk merkte ik dus dat ik daar allesbehalve van opknapte en besloot ik: ik moet goed voor mezelf zorgen om deze jaren een beetje fatsoenlijk door te komen. Dus de focus op het zo goed mogelijk indelen van de randvoorwaarden, zodat mijn ernstige slaapgebrek zo min mogelijk invloed had op mijn leven en mijn lijf. En tja, dan is het een kwestie van gewoon gaan. Gezond eten, meer bewegen, informatie inwinnen, bijleren, prioriteiten en doelen stellen. Uiteindelijk besloot ik om drie keer per week om 6.15 uur op te staan - hoe slecht de nacht ook was - zodat ik een half uur tot drie kwartier de tijd had voor een workout in de ochtend, een warme douche en een goed ontbijt. Dat was in het begin natuurlijk geen pretje, maar ik merkte heel snel verbetering. Dat opstaan werd juist fijn. Even drie kwartier voor mezelf, voordat ik de rest van de dag weer duizend dingen voor anderen moest gaan doen. Nu met heel die Corona situatie sta ik trouwens niet zo vroeg meer op, omdat het hele ritme een stuk relaxter is natuurlijk. Ik heb enorme tijdswinst doordat we niet hoeven te reizen naar werk, ik sla mijn uitgebreide make-up over enzovoorts. Maar als alles straks weer normaal wordt, dan ga ik het zeker weer doen. Ook begon ik dus met wandelen. Meestal dus in de avond, wat ik net al aangaf. Het boek Geluksfactor 10, wat ik ook eerder al benoemde, vond ik een fijne informatie- en inspiratiebron. Terugblikkend was mijn eerste stap letterlijk beginnen aan dat boek en dat vierwekenplan (met sport en voeding) aanhouden. Dat was een kickstarter voor mij.

Hoe blijf je het volhouden? 

Vooral door er plezier in te krijgen. Als je me een half jaar geleden had verteld dat ik plezier zou vinden in sporten en gezond eten dan had ik je heel hard uitgelachen, maar het is echt zo. Ik vind wandelen heerlijk en ik weet zeker dat ik dat forever zal blijven doen. Die workouts kosten me meer moeite, maar ook dat vind ik inmiddels prima. Vooral omdat ik dus weet dat ik achteraf een voldaan gevoel heb. Ook de resultaten - die ik dus monitor door tweewekelijks een foto van mijn voor-, zij- en achterkant te maken - werken als een speer om toch weer in actie te komen. En last but zeker not least: af en toe alles even loslaten en niet te streng zijn voor jezelf. Geniet van je borrelplank, neem een wijntje, bestel je lievelingspizza of lunch gewoon met twee croissantjes met grillworst (mijn favo!). Dan kun je er een lifestyle van maken in plaats van dat het voelt als een dieet dat van verplichtingen aan elkaar hangt. Oh ja en als je nou een weekendje weg, een vakantie of een avondje met vriendinnen hebt gepland: eet en drink lekker wat je wil. Dat heb ik ook gedaan tijdens de wintersport en ons vriendenweekend. Chips, paaseitjes, bier, bratwurst, pommes en weet ik het wat nog meer. Kostte me dan wel een kilo of twee in de plus, maar het leverde me ook heel veel plezier en geen stress en schuldgevoel op. 

Krijg je ook weleens negatieve reacties? Hoe reageren mensen in je omgeving?

Deze vraag lag iets genuanceerder en ging gepaard met een DM. Iemand die aangaf het moeilijk te vinden dat mensen dingen zeggen als 'je slaat nu door' of 'je wordt nu wel heel dun' of 'je kunt heus wel een taartje nemen' of 'doe niet zo flauw'. Geloof me, ik heb ALLES al gehoord. Mensen die jouw journey zo benaderen noemen ze saboteurs en zo voelt het ook echt. Ik kan me er niet druk om maken, gelukkig, maar ik kan me voorstellen dat iemand anders het zich wel aantrekt. In dat geval zou ik alleen maar adviseren: reageer erop door te zeggen dat je het vervelend vindt. Vaak stoppen de mensen dan wel met hun opmerkingen, omdat zo'n reactie niet is wat iemand verwacht. Dus als iemand tegen mij zegt 'je moet nu stoppen want anders sla je door' dan zou ik rustig zeggen 'bedankt voor je waarschijnlijk goedbedoelde advies, maar ik heb het niet nodig, ik weet wat ik doe, maak je daar maar niet druk om.'

Oke, ik heb geprobeerd zo uitgebreid mogelijk antwoord te geven. Ik ga morgen deel twee schrijven en daarin zal het meer gaan over het afvallen an sich. Over kilo's (daar kijk ik amper meer naar), macro's (daar wil ik nog veel meer over leren), over het skippen van voedingsgroepen (heb ik nog nooit een seconde gedaan) en over calorieën tellen (dat ligt wat genuanceerder maar heeft me goed geholpen). 

xA