Ouders geven, kinderen nemen
Met name als je kinderen heel jong zijn, kan het ouderschap als een soort uitputtingsslag voelen. De eerste jaren staan ook wel bekend als de ‘tropenjaren’. Maar ook daarna, als je nachtrust langzaam wat meer terugkeert en je kind(eren) iets zelfstandiger worden en niet meer 24/7 je tijd en aandacht vragen, kan je mentaal en emotioneel nog steeds het gevoel hebben dat er meer van je gevraagd wordt dan je kan geven. Als je er rationeel naar kijkt, vind je misschien van jezelf dat je niet zo moet ‘zeuren’, omdat het praktisch gezien allemaal goed te doen is, of in elk geval zou moeten zijn. Maar toch kan dit gevoel blijven knagen.
De hele situatie wordt dan eigenlijk nog frustrerender; het voelt niet goed, en je (of je omgeving) vindt dat je je niet zo zou moeten voelen.
Misschien vraag je je dan af; Hoe kan het dat ik mij zo blijf voelen? Uiteraard kunnen er meerdere zaken aan dit gevoel ten grondslag liggen en vaak is er sprake van een samenloop van factoren. Je kan er in elk geval ook op een ‘systemische’ manier naar kijken.
Vandaag wil ik je daar graag een stapje in meenemen.
Als je mij al een tijdje volgt, dan weet je dat ik een gezin ook wel beschrijf als een mobile die boven de wieg hangt. Alle poppetjes van de mobile zijn met elkaar verbonden en als één van de poppetjes een duwtje krijgt, dan gaan -onbedoeld- de andere poppetjes ook bewegen. Zelf als je dat niet wil.
En zo is het ook in een gezin; door de onderlinge verbondenheid van de gezinsleden, zijn de ‘bewegingen’ van één gezinslid, van invloed op die van de anderen. Ook als je dit niet wil! Meestal gaan dit soort processen volkomen onbewust. Maar juist als je je daar bewust van wordt, kan dit je verder helpen.
Één van de systemische ‘wetmatigheden’ om het systeem op een voor iedereen gezonde en fijne manier te laten functioneren is, dat er een goede balans moet zijn tussen geven en ontvangen tussen de diverse leden*. Dus voor de liefde, aandacht, zorg etc. die je geeft aan bijvoorbeeld je partner, komt -als het goed is- ook weer liefde, aandacht, of praktische ondersteuning e.d. terug. We hebben onbewust een soort intern huishoudboekje hiervoor, en als je meer geeft dan je krijgt, dan voel je intern dat het in de ‘rode cijfers’ loopt en dat gaat meestal wringen.
Zoals ik mijn uitleg al startte; in de relatie met je kind start deze balans per definitie al scheef; kinderen vragen en ‘nemen’ enorm veel en jij kan als ouder -bijna- niet anders dan je kind op dat moment geven wat er nodig is. Ook als dit compleet ten koste gaat van je nachtrust, je me-time en waar je op dat moment allemaal zelf eventueel behoefte aan hebt. Je kind kan simpelweg (nog) niet bewust geven.
En toch krijg je -onbewust- heel veel van je kind. Door de liefde die je voelt, door wat dat eerste glimlachje met je doet, etc.
Wat hier éigenlijk gebeurt, is dat je jezelf dit geeft. Het zijn jouw gevoelens die jij verbind aan de omstandigheden en die maken dat je er ‘zoveel voor terug krijgt’ . En zo breng je zelf ook het geven en nemen tussen jou en je kind weer in balans. Dat heeft het systeem mooi geregeld😉.
Het kan echter zijn dat dit niet goed lukt. Omdat je -door allerlei omstandigheden- die gevoelens van liefde en #jekrijgterzoveelvoorterug helemaal niet zo sterk hebt. Of dat op een andere manier de balans toch niet voldoende terugveert in de loop der jaren.
Zoals uit bovenstaande uitleg wel blijkt, ligt de sleutel om te komen tot een betere balans dus niet zozeer bij je kind, bij je manier van opvoeden, of iets dergelijks, maar bij jezelf. Deze realisatie doet misschien een beetje pijn of is gewoon niet zo leuk, maar is tegelijk wél de eerste stap om daar iets in te gaan veranderen.
Ook in dit soort situaties, ‘spiegelt’ je kind dus, wat jij als ouder te doen hebt. Herken je bovenstaande en wil je daar verandering in aanbrengen, zodat het ouderschap je niet meer zo uitput. Of merk je op een andere manier dat je jezelf én je kind kan helpen door een stap te nemen in je eigen ontwikkeling? Op donderdag 9 en 16 juni geef ik de workshopset: “je temperamentvolle kind als spiegel’. Via deze link: https://pentakelopvoedcoaching.nl/workshop-tkas/ vind je alle informatie, waaronder reviews van ouders die de workshop al deden. Je kan je hier ook aanmelden. Weet je heel welkom!
*Zie de theorieën van Ivan Nagy