Neuritis vestibularis

Daar zijn we weer! Ik zag dat mijn laatste blog 4 maanden geleden was. In deze tijd heb ik niet stil gezeten, maar aan van alles gewerkt. Ondertussen ga ik 1 avond per week naar school en ben heel langzaam het werk weer aan het opbouwen. Ik werk als verzorgende in de thuiszorg en zocht iets meer diepgang in mijn werk, omdat ik met mijn opleiding (maatschappelijke zorg niveau 4) niet heel erg diep ben gegaan in de zorg. Daarnaast speelt er nog veel meer! Ik ben erg benieuwd of mensen dit herkennen of hetzelfde hebben meegemaakt. 

Mijn tweede kindje is 18 september 2020 geboren via een geplande keizersnee. Ik was in de wolken, want eindelijk was hij daar! Het herstel ging ook snel, dus mijn roze wolk werd nog rozer. Ik kon er nu echt van genieten na een laaaange zwangerschap. Echter werd die super roze wolk snel wat minder roze. Líon was 2,5 week oud en toen begon het. Bij het uitpakken van de boodschappen: extreme draaiduizeligheid. Ik had dit één keer eerder gehad in de zwangerschap. Toen was ik één dag extreem duizelig, spugen, hoofdpijn. Migraine. Maar dit duurde nu al zeker 3 dagen en de draaiduizeligheid bleef daarna nog zeker 2 weken extreem heftig. Mijn ogen bleven maar 'terugspringen' en ik kon niks echt meer goed zien. Natuurlijk zijn we naar de huisartsenpost gegaan en na wat onderzoeken was duidelijk wat er aan de hand is. Neuritis vestibularis. Een ontsteking in je evenwichtsorgaan dat dus die extreme draaiduizeligheid veroorzaakt. In het ziekenhuis zeiden ze een week... Daarna zei de neuroloog een aantal weken, toen werd het een aantal maanden... En nu zit ik er nog mee. Maar hoe kan dit? Na 8 maanden?! Hoe kan dit zo lang aanhouden?

Mijn neuritis vestibularis sloeg snel ook over in BPPD. Waarbij ik bij neuritis vestibularis de eerste twee weken continu draaiduizeligheid was, is bij BPPD de draaiduizeligheid alleen bij een snelle beweging, vooral omdraaien in bed of omhoog kijken. Hiervoor kon ik naar de fysio. De epley oefening geleerd en hier kon ik weer mee verder. Ook hielp de fysio mij met spanning. Ondertussen had ik wel door dat ik wat gespannen ben door al die hormonen en de huidige situatie, maar dat was toch helemaal niet zó heftig? Ik kreeg vooral acupunctuur in de hoop dat mijn duizeligheid minder zou worden. Ook de gesprekken met de fysiotherapeut hebben me erg geholpen. Naar mijn idee is er wel wat veranderd, maar het ging niet weg.

Uiteindelijk is de duizeligheid omgeslagen in vooral een wazig en duizelig beeld zodra ik de deur uit loop of bezoek krijg. Voor mijn gevoel ben ik er dan niet 100% en ik ben daarna ook delen kwijt van wat er is gebeurd. Mijn concentratie is er zo goed als niet en ook mijn geheugen laat mij in de steek. Zelfs nu nog 8,5 maanden na mijn bevalling. De neuroloog benoemde eerst al mijn ademhaling en daarop ben ik ook naar de logopedist gegaan. Zij heeft mij erg goed geholpen en ik weet nu wat ik moet doen als ik aan het hyperventileren ben. Want dat bleek het te zijn: chronisch hyperventileren. De oefeningen lukken niet altijd, maar ik blijf oefenenen om het onder de knie te krijgen! 

Er was verwacht dat als ik beter adem haal de duizeligheid ook minder word. Als je onvoldoende lucht binnen krijgt word je tenslotte duizelig. Ik adem sowieso al wat beter, maar de wazigheid / duizeligheid buiten de deur blijft hetzelfde! Wel kan ik sinds 3 weken ongeveer weer autorijden. Dit scheelt enorm in de spanning, omdat ik erg afhankelijk was met 2 kinderen én nu weer iets meer het werk kan opbouwen! Omdat de neuroloog niks kon vinden met de MRI scan, de logopedist mij alles al heeft geleerd en het blijvende acupunctuur naaldje in mijn oor zijn ding doet sta je toch met je handen in het haar. Want waarom blijf ik zo wazig, duizelig, vergeetachtig en concentratieloos! Waarom blijf ik nu wel die spanning en stress voelen en kan ik niet lekkerder in mijn vel komen? 

Door naar de psycholoog. Ik heb best het een en ander meegemaakt in mijn leven, dus misschien heeft het daar iets mee te maken? Vroeger getest op ADHD, ADD en zelfs ODD. We zijn aan het uitzoeken of dit hier iets mee te maken heeft. Ze helpt mij kijken waar de spanning vandaan komt en ik probeer alles op tafel te gooien. Al gaat dit langzaam, omdat ik altijd alles wegstop. Vergeten, niet piepen en doorgaan. Ik heb een lijstje in mijn hoofd dat zich continu aanvult en ik ben áltijd druk. Is het niet lichamelijk, dan wel in mijn hoofd. Daarnaast heb ik kenmerken van fibromyalgie, net als mijn moeder. Ook is mijn schildklier nog niet oké na mijn bevalling, waardoor ik dus niet terug naar mijn oude gewicht ga en niet lekker in mijn vel zit. Een flinke lijst met allemaal klachten en gedoe. We blijven het uitzoeken en hopen dat vooral de duizeligheid, wazigheid, slechte concentratie en vergeetachtigheid weg gaat. Dat ik weer normaal kan functioneren. 

Omdat we dus niet echt wijzer worden en ik gewoon nergens iets kan lezen over verhalen met dezelfde klachten, vraag ik mij af of meer mensen zich in bepaalde klachten kunnen vinden. Gooi het eruit ❤