Snap
  • adhdmedicatie
  • Functioneren
  • #ADHD

Medicatie vriendin of vijand?

Mijn mening over medicatie

Medicatie.. het klinkt zo zwaar maar eigenlijk is dat het ook. Ik heb van mijn ouders nooit medicatie hoeven slikken. Mijn diagnose adhd is dan ook pas gesteld toen ik dit zelf onderzocht wilde hebben rond mijn 18e.

Tijdens alle onderzoeken kwam er uit dat ik inderdaad ADHD heb (goh je meent het). Ik moest verplicht een groepscursus doen en daarna mocht ik dan medicatie gaan proberen. Ik startte met concerta. Ik kon de psychiater al meteen vertellen dat een pil wat je meerdere keren per dag moest gaan nemen geen succes zou worden. Ritalin werkt een paar uur en concerta langer. Nu verschilt het ook per persoon hoelang het precies werkt, welke dosis je slikt etc.

Ik heb een tijd medicatie geslikt maar voelde mij daardoor iemand die een “ziekte” had. Ik vond dat ik het zonder moest kunnen want ik deed het toch al jaren zonder? Na een aantal jaar gestopt te zijn kreeg ik steeds meer verantwoordelijkheden in mijn leven en besloot ik toch weer medicatie te gaan slikken. Ik kreeg 36mg dit was te hoog voor mij waardoor ik juist heel opgefokt werd en geen leuker persoon. Uiteindelijk toch weer gestopt.

Een aantal jaar terug heb ik besloten dat ik accepteer dat ik adhd heb. En waarom mag iemand wel medicatie slikken die hart problemen heeft maar niet iemand die problemen heeft met zijn of haar brein? Ik zie nota bene in de praktijk wat medicatie bij mijn cliënten doet (ik werk in de psychiatrie) waarom zou ik het mezelf dan moeilijk maken?

Als ik mijn medicatie slik dan:

Heb ik minder vreet buien

Vergeet ik dingen niet

Kan ik dingen afmaken

Heb ik een langer lontje tegenover de kinderen en mijn partner

Meer energie (ja adhd laat een ander denken dat je veel energie hebt maar je bent eigenlijk uitgeblust binnen no time)

Heb ik minder vreet buien

Vergeet ik dingen niet

Kan ik dingen afmaken

Heb ik een langer lontje tegenover de kinderen en mijn partner

Meer energie (ja adhd laat een ander denken dat je veel energie hebt maar je bent eigenlijk uitgeblust binnen no time)

Kan ik dingen ondernemen en zie ik niet alleen maar beren (zeg gerust een dierentuin) op de weg

Er zijn natuurlijk ook nadelen;

Rebound (als je medicatie uitwerkt) dan voelt het of je al die tijd de bal adhd onder water heb geduwd en die er nu uit springt. En ik voel me dan altijd even een beetje somber en soms ook wat hoofdpijn.

Maar wat doe ik als ouder als ik te horen zou krijgen dat mijn meiden adhd hebben en er over medicatie gesproken gaat worden. Ik wil liever niet dat ze het zouden slikken maar he waarom wel je kind gips gunnen bij een gebroken arm maar geen pilletje om de poppetjes in je hoofd te laten stoppen met rennen maar op een stoeltje te zetten?

Hoe denken jullie over medicatie bij adhd voor jezelf als moeder maar ook voor je kinderen?

Leestip: ''Een moment voor jezelf''

The story of my life | Spotlight Blogger's avatar

🩷🩷🩷

Jongensmoeder's avatar
3 maanden geleden

Hoi, Bij mij heeft mijn man adhd. Dit is pas later onderzocht omdat hij op dat moment vast liep. We gaan ervan uit dat onze zoontjes ook de ADHD genen hebben gekregen. Ze zijn nu nog te jong om het te onderzoeken. En ik wil het ook alleen onderzoeken als het ze gaat hinderen. Mijn man heeft medicatie geprobeerd maar ik merk dat hij na een paar dagen heel erg veranderd en te afgevlakt wordt. Het gaat dan echt richitng het depressieve. Hij neemt nu alleen medicatie op momemtem waarop het voor hem nodog is en dat werkt voor hem. Voor mijn kinderen zou ik eerst alle niet medicamenteuze opties geprobeerd willen hebben. Ook omdat ik merk wat het met mijn man doet. Hij is zichzelf niet als zijn adhd is afgevlakt.

Mamadhd's avatar
3 maanden geleden

Ik ben het volledig met je eens dat je eerst alles nog kan proberen voor je aan medicatie gaat. Hè wat jammer dat hij zichzelf niet meer is met de medicatie dan snap ik de keus heel goed dat je het niet dagelijks neemt.

Mama van E en T's avatar
3 maanden geleden

Wat goed dat je dit onderwerp hebt gekozen. Als ik eerlijk ben denk ik dat ik voor mijzelf direct zou kiezen voor de medicatie, maar voor mijn kinderen hangt het van meer af. Waarom zouden zij medicatie moeten gebruiken? Hebben zij zelf ook werkelijk last of wordt het gestuurd door de leerkrachten op school (druk in de klas)? Hoewel dat natuurlijk heel vervelend is voor de leerkrachten zijn er ook nou eenmaal drukke leerlingen aanwezig. Dus voor mij, als mijn kind zelf klachten ervaart dan is medicatie ok. Maar als het vooral van buitenaf gevraagd wordt, dan waarschijnlijk niet.

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Mamadhd?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.