4 jaar geleden
'Laten we 2020 maar snel vergeten' - Iedereen
Voor ons is het een héél ander jaar!
2020. Het jaar zit er bijna op. Het jaar waarvan waarschijnlijk het grootste deel van de wereldbevolking zegt dat het een jaar is wat we beter zo snel mogelijk kunnen vergeten. Het jaar waarvan er snel op betere tijden gehoopt wordt.
Voor alle mensen die in 2020 voor het eerst ouders worden, zal er (waarschijnlijk) héél anders tegen dit jaar aangekeken worden. Hoe ik terugkijk naar 2020?
Zoals in mijn vorige blog te lezen was, ging ik kotsend het jaar uit. Niet van de drank deze keer, goh. Maar van dat kleine erwtje in mijn buik die mijn hele hormoonhuishouding op zijn kop zette. Dit werd gelukkig snel beter en tijdens carnaval stond ik te feesten zoals ik altijd met carnaval deed. Enige verschil: Nu 0.0 in plaats van met alcohol. Ik ben er vrij zeker van dat de meesten het verschil niet merkten! Vrij snel daarna kwam Corona om de hoek kijken. En voor we het wisten zaten we met zijn allen in een gedeeltelijke lockdown! Wat bizar. Ik vond het bijzonder om te weten dat ons kindje in een jaar geboren ging worden, wat in de geschiedenisboeken zou komen. 2020: Het jaar van de wereldwijde pandemie en alle bijzondere situaties die dit met zich meebracht. Ik genoot eigenlijk van de lockdown, lekker samen met mijn vriend, wetende dat dit een half jaartje later heel anders zou zijn. We genoten er dus extra van! We fantaseerden veel, hadden alle tijd om het baby-kamertje klaar te maken en deden extra veel dingen die nu nog met zijn tweetjes konden. Toen mijn verlof naderde, merkte ik dat ik weer geluk had. De gedeeltelijke lockdown was opgeheven en we hadden weer meer vrijheden met elkaar. Mijn verlof begon in de zomermaanden, dus ik kon lekker terrasjes pakken met vrienden. Die vrienden waren allemaal in de buurt, want op vakantie gaan zat er niet in. Sporten mocht ook weer, dan wel buiten deze keer. Tot ver in de zwangerschap maakte ik daar gebruik van en hing ik op zijn kop in de paal. Al met al had in eigenlijk een zwangerschap om van te dromen. Ik was fit, zag er goed uit en had - op 1,5 meter afstand - iedereen om mij heen die ik nodig had.
En zo werd het augustus. En ik kan je verklappen, in die maand kwam een baby! En na een droomzwangerschap, zou er vást een horrorbevalling komen. of een horrorkraamtijd... We zullen zien in de volgende blog..
