Kriebel, knobbel, schijf
Gedicht over borstkanker
Een kriebel, knobbel, schijf,
Onzekerheid, wat gebeurt er in mijn lijf.
Onderzoeken, naalden, pijn,
Vluchten in gedachten om daar maar niet te zijn.
Wachten, vragen in je hoofd
Is het onschuldig, ga ik dood?
Een zeker weten in jezelf wat het zal zijn
Het nieuws aan anderen vertellen doet zo pijn
Keuzes maken niet in, maar over leven.
In een korte tijd die daarvoor wordt gegeven
Informatie vliegt steeds om je oren
Wil je dit wel allemaal horen ?
Haar verliezen, kale kop
Doorvechten steeds er weer bovenop
Chemo krijgen, totaal kapot
Steeds weer moe tot op het bot
Rusten, opkrabbelen, blik vooruit
Proberen door te gaan als je op problemen stuit
Eindelijk beter voelen, krijgt dingen voor elkaar
Dan staat alweer een nieuwe chemo klaar
Keuzes, denken, kiezen
Wel of niet mijn borst verliezen
Operaties, spanning, pijn,
Hoe gaat het straks zijn?
Geheugen dat niet meer wil
Gedachten slaan op slot, totaal stil
Zomaar boos en gefrustreerd
Vergeten wat je hebt geleerd
Steeds maar moe en pijn in je botten
Je lijf met pijnstillers bedotten
Verder willen, maar niet kunnen
Moeilijk om je leven weer te runnen
bij ieder vreemd bultje, spanning, angst
Wat duurt er nu het langst ?
Misschien ooit voor de artsen ben ik genezen
Maar met de onrust, gevolgen, beperkingen moet ik leren leven
©️Rachel Zandvliet Prins 2014