Koorts en 9 weken oud, op naar de SEH

Wess lijkt verkouden. Hij knort, kwijlt wat en laat veel melk lopen tijdens de borstvoeding. Met elke voeding een doorweekt spuugdoekje draait de was wel de hele dag door.En oh wat is dit zielig. Hij is nog zo klein en fijn en kwetsbaar. Waar Boyd ook flink neusverkouden is, vind ik het bij Wess wat lastiger. Het klinkt lullig maar zo voelt het wel. Voor Wess vind ik de verkoudheid zieliger. Boyd is zo'n grote jongen en komt er wel bovenop, maar je hoort zulke gekke verhalen nu met het RS virus. 
Woensdag tijdens de nachtvoeding vind ik Wess toch wat warm aanvoelen. Dus sokken alvast uit. Bij het verschonen van zijn luier meet ik meteen even zijn temperatuur, 37,9 graden. Net op de grens. Want met een baby onder de 3 maanden moet je direct de huisarts bellen voor een check als de temperatuur boven de 38 graden is. Ik doe zijn broekje alvast extra uit en verander van deken in zijn bed. De volgende ochtend meet ik weer, 37,5 graden. Fijn! Dat is een goed teken. De dag gaat verder vol geknor, af en toe wat gejammer, veel slapen en om de twee uur drinken. Toch wat anders dan anders, maar verder is hij zichzelf. In de avond nog even voelen. Weer lijkt hij wat warm ik meet nu 37,8 graden. Valt mee, maar het gaat wel zoals altijd in de avond wat omhoog. Even voeden en toch vind ik je erg warm aanvoelen. Meer dan net. Nog een keer meten en nu heeft hij 38,1 graden. En dat terwijl je lekker lag te spelen in alleen een romper en trui. Nu ga ik toch even de huisartsenpost bellen. Dit was gisteravond om 22:50 uur. Omdat Wess nog zo jong is willen ze hem inderdaad even zien. Mijn moeder komt, die een paar honderd meter verderop woont, en we rijden naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Jan blijft thuis bij Boyd, want die is zelf ook niet fit.
Eenmaal aangekomen was er niemand. We moesten Wess wakker maken omdat het koud zou zijn in de behandelkamer en dan was hij alvast allert. Ik snapte het niet helemaal. Hij was al twee uur wakker geweest en sliep net tien minuten. Nou ik ging je echt niet wakker maken nu vooraf, slaap maar lekker door dacht ik tot je bekeken wordt. We mochten ook vrijwel meteen naar binnen dus tijd om wakker te maken had ik niet. Na een kort gesprek werd Wess gecontroleerd. Er werd geluisterd naar de longen, gekeken naar de oren en keel en zijn temperatuur werd weer gemeten. En wat denk je.... dat is altijd zo hè. Nu was zijn temperatuur 37,2 graden. Zijn longen waren schoon, wat schilfertjes in zijn oren, en zijn neus zat vooral achterin verstopt. De arts zag niks geks en ik mocht hem weer aankleden. Na wat instructie over klachten die mochten gaan veranderen konden we weer op naar huis. 
Gewoon een virusje te pakken, grote kans van zijn grote broer. Gewoon opletten en verder moet hij het uitzieken. Met mijn borstvoeding krijgt hij nog mooi wat extra antistoffen en verder moet hij het zelf doen. Gelukkig niks geks, ook al dacht ik dat niet van te voren. Maar wel fijn om even de extra check gehad te hebben, vooral omdat hij nog zo klein en jong is. Ik blijf dus nog even in de varkensstal wonen met mijn twee knorrende verkouden kindjes. Snel beter worden jongens!