Ik wilde zo graag hormoon vrij leven..

Ik heb altijd gezegd: "Nooit meer hormonen voor mij!" En toch ben ik op dit moment in een fase waarin ik weer twijfel.

Door mijn PCOS was zwanger worden niet vanzelfsprekend. Het was een lange weg van medische behandelingen en een fertiliteitstraject voordat we eindelijk zwanger werden. Na mijn zwangerschappen heb ik er bewust voor gekozen om nooit meer hormonen te gebruiken. Het fertiliteitstraject was zwaar, met hormonen die ik maandelijks en uiteindelijk zelfs dagelijks moest toedienen. Deze hormonen maakten me totaal niet mezelf: ik had last van enorme moodswings, voelde me opgeblazen, en had nauwelijks controle over mijn emoties.

Na een lange tijd zonder hormonen voelde ik me voor het eerst weer echt mezelf. Het was een verademing om weer in balans te zijn, zowel lichamelijk als mentaal(na me eerste zwangerschap). Ik besefte zelfs dat ik tijdens het gebruik van de anticonceptie nooit echt mezelf was geweest, ondanks dat het wel mijn PCOS-klachten onderdrukte.

Door veel onderzoek en het aanpassen van mijn levensstijl is het me uiteindelijk gelukt om, na jaren zonder een natuurlijke cyclus, een regelmatige cyclus van 30-33 dagen te krijgen. Dat was een enorme overwinning! Maar ik merk wel dat ik rond mijn eisprong tot mijn menstruatie nog steeds veel klachten ervaar. Het is duidelijk hormonaal, omdat er veel in mijn lichaam gebeurt, en ik ben inmiddels goed in staat om mijn eigen lichaam te lezen.

Maar nu kom ik op het punt waar ik ooit zo fel tegen was: hormonen.

De klachten die ik ervaar tussen mijn eisprong en menstruatie zijn zwaar. Het idee dat ik dit met hormonen misschien kan verminderen, is ergens toch verleidelijk. Daarnaast merk ik dat het gebruik van condooms tijdens intieme momenten mijn spontaniteit beperkt. Het voelt alsof het me afremt, waardoor ik minder vaak zin heb om intiem te zijn. Dat gevoel van spontaniteit is weg, en dat is niet de enige reden waarom ik overweeg om weer iets te gebruiken. Mijn menstruaties duren vaak wel tien dagen, en dat is ook niet bepaald prettig.

Na wat onderzoek dacht ik eerst aan het plaatsen van een spiraal, maar ik las veel verschillende verhalen, wat me toch wat onzeker maakt. Toen stuitte ik op de mini-pil en microgynon 20 die minder hormonen bevatten dan de reguliere anticonceptie. Dit zette me aan het denken, waardoor ik nu van plan ben om met mijn huisarts de beste optie’s voor mij te kunnen bespreken. Als het niet werkt, kan ik altijd weer stoppen.

Ik ben benieuwd naar de ervaringen van andere vrouwen. Gebruiken jullie anticonceptie? Welke methode kiezen jullie en waarom? En vooral, hoe ervaren jullie de balans tussen de voordelen en de nadelen van hormonale anticonceptie?

Ik ben benieuwd naar jullie verhalen..