Ik herkende mijn kind niet meer na een vaccinatie

Ik stond in een volle gymzaal in de rij. Volgens mij was ik een jaar of vier. Bloednerveus was ik. Toen ik aan de beurt was barstte ik in tranen uit en de hork met de spuit zei: “SST.. je maakt de andere kinderen bang”. Het ontstaan van mijn angst voor naalden. Anno 2020 bestaat nog altijd het gevaar dat het eindigt in een tranendal als ik geprikt moet worden. Toch twijfelde ik geen moment toen mijn zus vroeg of wij BabyLen gingen vaccineren en ook voor Bas was het zo klaar als een klontje (zijn er mensen die dat niet doen dan?). Mijn zus liep al langer rond in moederland en wist van de bloederige oorlog tussen pro & anti vaxxers. In mijn verse moederbubbel was die oorlog nog een soort mythe. Ik had er ooit wel van gehoord maar waar/hoe/hoezo was niet helemaal helder. 

Eigenlijk helemaal niet hoe ik in elkaar zit. Vanaf het moment dat ik bevrucht was ben ik een soort expert geworden op gebied van baby. Your go to chick als je een quiz hebt op een babyshower, de queen van onnuttige babywijsheden en de ultieme vergelijker van alle babyitems op de babylijst. Terwijl ik met instabiele becky vanaf week 24 op de bank lag, bracht ik mijn tijd door op google. Maakte ik ruzie met de babypark medewerker op het gebied van Maxi cosi kennis (en ik won, niet geheel onbelangrijk). Maar dat hele vaccineren, dat was voor ons wel helder. 

Vanaf de eerste prik was duidelijk dat Len er heftig op reageerde. Dat is eigenlijk altijd gebleven. 40 graden koorts, veel slapen en lekker plakken. Eigenlijk was hij altijd na een paar dagen weer de oude, tot de BMR & meningokokken vaccinatie met 14 maanden. Een paar dagen na de prik werd hij volgens schema super ziek en ook weer beter. 

In de weken na de vaccinatie merkten we dat Len echt anders was, ik herkende oprecht m’n eigen kind niet meer. En dit is het moment dat jullie afhaken he. Dramatische koekoek moeder, die niet snapt dat zo’n dreumes nu eenmaal het slachtoffer is van sprongen, regeldagen, regressies, agressies en ontwikkelingsupdates. Gedeeltelijk hebben jullie gelijk, die kids zijn doorgaans helemaal knetter door alles wat ze moeten leren in een korte tijd. Maar dit was anders, en niet om jullie te overtuigen: Bas was het met mij eens (ja, dingetje hoor). 

Maar waar hebben we het nou over, even concreet? De vijf weken na de vaccinatie:

•Geen eetlust. Ik herhaal: GEEN EETLUST. De lentworm zonder eetlust, dat ik niet direct 112 heb gebeld is een wonder. 

•De hele dag lusteloos op de bank hangen als een tweener met een hangover. Echt, over een dagje hoor je me niet, dat is zelfs wel is fijn. Maar onze klimgeit die vijf weken lang op de bank voor zich uit zit te staren en niet wil spelen. Weird. 

•’S nachts minstens drie keer in paniek wakker worden, geen contact mee te krijgen en geen lichamelijk contact willen. Len wordt heus wel eens een keer wakker snachts: voor een hapje of een drankje of door een moordzuchtige aap in zn bed. Maar niet aangeraakt/getroost willen worden is vreemd voor Len. 

•Niet op schoot willen zitten of knuffelen. 

•Duffe lusteloze blik in zijn ogen.

•Niet schater lachen. Normaal gaat Len stuk om alles. Als je écht alles uit de kast trok kon er nog een waterig glimlachje vanaf.

•Hij had al best een woordenschat pre prik, maar daarna gebruikte hij geen woordjes meer.

•Veel huilen, en dan bedoel ik echt overstuur snikken zonder reden terwijl hij op de bank hing.

Ik kon het eigenlijk allemaal terug leiden naar de vaccinatie en ik besloot te googlen. Holy moly canoli. Daar waren de fanatieke anti vaxxers in full effect. Het enge eraan was, dat ik de symptomen waar zij over spraken herkende bij mijn kind. Shit, daar ging m’n volle overtuiging. 

Ik las dat homeopathie een oplossing is voor vaccinatieschade. Ja, zo heet dat.. de BMR had m’n kind stukgemaakt. Ik belde een vriendin van m’n moeder die homeopaat is om te vragen of zij iets kon betekenen. Ze was er bekend mee en zag het vaak in haar praktijk. Ze stelde een ontstoringskuur voor. Communicatie is key. Dus ik besprak het met Bas. Nu is Bas een hele nuchtere man, die heus zag dat zijn nageslacht raar deed. Maar dit was natuurlijk wel next level. Hij deed alsof ik voorstelde om Len in zijn eentje op retrait te sturen naar het oerwoud van india waar de oude geneesheren hem tot zichzelf konden laten komen. Nadat ik uitlegde dat het niet persé mis kon gaan was hij sceptisch, maar wel on board. 

De ontstoringskuur duurde 6 weken. De eerste week een homeopatische versie van silicium, en daarna twee keer per week verdunde homeopathische versies van de BMR en de DKTP. Het duurde anderhalve week voordat we verschil zagen, en aan het einde van de kuur was Len weer helemaal zichzelf. Ik vond het ook opvallend te zien aan foto’s, ik kon het duidelijk zien aan de blik in zijn oogjes.

Ben ik nu fanatiek anti vaxxer? Nee, zeker niet. Ik ben absoluut van mening dat de ziekten waar tegen gevaccineerd wordt weg moeten blijven en dat vaccineren hiertegen het antwoord is. Maar ik ben wel bewuster van het feit dat er een hoop ellende naar binnen wordt gejekkerd, en dat het meer effecten heeft dan alleen het doel. Bij komende vaccinaties zullen het homeopathisch begeleiden, én niet meer twee tegelijk. Want dat is ook wel heftig voor dat lijfje. 

Hoe denken jullie over vaccineren en homeopathie? 

(Op mijn instagram vinden jullie een before & after foto van de ontstoringskuur)