Hoe mijn leven in een paar seconden veranderde.

Op een gewone doordeweekse dag inmiddels alweer 9 jaar gelden was ik aan het werk in de schoonheidssalon.⠀

In mijn pauze besprak ik het rooster met een collega en voelde ik mijn rechterarm tintelen, daarna ook mijn been en de rechterkant van mijn gezicht verdoofde.⠀

Alle alarmbellen gingen af en ik dacht zelf meteen aan het ergste. Ik word niet goed zei ik tegen mijn collega en toen ze me naar een andere stoel wou verplaatsen kon ik bijna niet meer lopen. ⠀

Meteen heeft ze de dokter gebeld en die wou mij spreken alleen kwam ik niet meer uit mijn woorden. ⠀

Ik sprak met dubbele tong alsof ik een fles wodka ophad en het enige woord wat er nog wel duidelijk uitkwam was Godver. ⠀

Mijn collega’s hebben me in de auto gezet en zijn regelrecht naar de dokter gereden. Daar kwam mijn man ( toen nog vriend) binnen die gebeld was door mijn collega maar ook hij kreeg me niet aan de praat. ⠀

Zo blij was ik om hem te zien maar zo frustrerend dat ik zelfs hem niks duidelijk kon maken. Ken je dat gevoel dat je een enge droom hebt, om hulp roept maar dat er geen geluid uitkomt? ⠀

Al snel werd ik vanaf daar met toeters en bellen door de ambulance naar het ziekenhuis vervoerd. Ik kan het me allemaal nog goed herinneren en dacht, wat overdreven dit maar goed... dat kon ik ze niet vertellen. ⠀

Wat een frustratie, vooral als je al heel lang moet plassen en ook dit niet kan zeggen of uitbeelden. Ik kon het niet meer volhouden en dacht, als jullie me niet snappen stap ik wel uit bed en zoek ik zelf een toilet. Dat ging niet gebeuren want ik werd tegen het bed gedrukt alsof ik gek geworden was (net als in de film). ⠀

Nu snap ik het want ik zat aan het infuus en kreeg bloedverdunners toegediend.⠀

Een tijdje later stonden ook mijn ouders en mijn zusje met haar vriend bedroefd aan mijn bed. Weer dacht ik he’ wat overdreven maar besefte nog steeds niet wat er allemaal aan de hand was. ⠀

Gelukkig kreeg mijn zusje door dat ik moest plassen en kwamen de verpleegsters met een poo aan. No way dat ik daar op ging en zoals vroeger ging mijn moeder mee naar het toilet, eindelijk hadden ze me door. ⠀

Wat voelde ik me ziek, ik had het koud moest overgeven en nog steeds was er maar 1 woord wat ik wel kon zeggen.⠀

In de nacht kwam mijn spraak stukje bij beetje terug. Alleen mijn man was bij me en ik kon niet stoppen met praten, wat een bevrijdend gevoel was dat voor beide. ⠀

De verpleegster kwam me wel even vertellen rustig aan te doen omdat ik waarschijnlijk een herseninfarct had gehad.... Wat???!!⠀

Ik hoorde zelfs de verplegers achter het gordijn over me praten, hoe erg het was want ik lag daar (toen 29 jaar) en de gemiddelde leeftijd was toch zeker 75+. ⠀

Jelle ( mijn man) was opgelucht en vertelde hoe bezorgt hij en mijn familie was geweest! Toen pas drong het echt tot me door wat er gebeurd was. ⠀

Een paar uur later was het ochtend kwamen mijn ouders in het ziekenhuis en oh wat waren die blij dat ik weer kon praten.Er was zoveel adrenaline vrij gekomen dat het ook leek of er niks meer aan de hand was. Hoe bizar moet dat zijn geweest voor mijn omgeving.⠀

Ik ging de scan in en nog iets later kwamen ze me vertellen dat er eigenlijk niks op te zien was en ik waarschijnlijk een hele heftige migraine aanval had gehad. ⠀

Migraine? Dat voelde wel een beetje als het andere uiterste.⠀

Gelukkig mocht ik vrij snel naar huis maar was ik lichamelijk helemaal op. Alsof alle energie uit mijn lijf gezogen was en als ik moe werd kon ik moeilijk op woorden komen.⠀

Ik was volledig het vertrouwen in mijn eigen lijf kwijt. Wat als dit weer zou gebeuren als ik in de auto zou zitten?!⠀

Snel wist ik... het wordt tijd dat ik aan mezelf ga werken. ⠀

Al jaren had ik last van hoofdpijn soms dagen achter elkaar dan weer een dagje niet maar dat ik vaak hoofdpijn had was een feit en hoorde bij mij. Paracetamol en doorgaan, vooral niet te lang bij stilstaan. ⠀

Dit was een waarschuwing van mijn lijf, als jij niet stopt dan doe ik het voor je. ⠀

Achteraf gezien zat ik ook totaal niet goed in mijn vel, had een baan met een werkgever die volledig misbruik maakte van mijn goedheid en alles behalve menselijk was. Als perfectionist ging ik nog harder voor hem lopen als hij me onderuit haalde. ⠀

Niet lang daarna ben ik daar weg gegaan, ben ik met een psycholoog gaan praten en ging ik zeker 1x in de week naar de fysiotherapeut voor mijn nek zodat ik minder hoofdpijn zou hebben. Wat wou ik graag geholpen worden.⠀

Dit heeft allemaal stukje bij beetje geholpen maar je zal het toch zelf moeten doen. Zo begon de zoektocht naar wie ben ik en waar wordt ik gelukkig van? ⠀

Inmiddels zijn we 9 jaar verder en ben ik moeder van 2 lieve kinderen. ⠀

Ik weet als geen ander dat ik heel goed voor mezelf moet zorgen om ook een fijne moeder te kunnen zijn.⠀

Door mijn levenstijl en mindset aan te pakken ben ik na jaren op de goede weg en voel ik nu zo’n sterkte drang om andere mensen te helpen. Dit deed ik altijd al een beetje van nature in mijn werk als kapster en schoonheidsspecialiste. Je bent een luisterend oor voor je klant en je maakt ze mooier.⠀

Maar dat stukje aan de binnenkant van de mens, dat waar ik zelf jaren op vast liep en nog steeds soms lastig vind dat is waar ik bij wil helpen. ⠀

Naast mijn werk help ik tegenwoordig mensen met een gezonde natuurlijke levensstijl doormiddel van essentiëlle oliën. Hier heb ik zelf zoveel baat bij dat ik mijn enthousiasme niet voor me kon houden. Wat is het fijn om daar ook andere mee te kunnen helpen!⠀

Best raar maar als ik het zo terug lees ben ik dankbaar dat ik het heb meegemaakt. ⠀

Het heeft gezorgd voor een ome keer in mijn leven en ik laat het nooit meer zo ver komen. ⠀

Liefs Tonique