Hoe kwamen wij erachter bij Jenthe?

Van de week deelde ik dat Jenthe een cerebrale parese heeft en daaruit kwam een vervolg vraag; Hoe kwamen wij erachter dat er iets was met Jenthe?  

.

Het begon rond de 4 of 5 maanden. Jenthe begon met brood eten en zitten in de kinderstoel toen het mij opviel. Jenthe gebruikte nooit haar rechter arm en liet deze ook slap langs haar lijfje hangen. Daarnaast had zij ook altijd haar handje dicht gevouwen met haar duimpje  erin.

Mijn bevindingen sprak ik uit bij de fysio en samen hebben wij met Jenthe hard gewerkt om haar handje open te krijgen en de arm actief  te krijgen. Na een paar maanden hard oefenen zien wij wel verschil maar echt actief wordt het armpje niet. Daarbij begint Jenthe te tijgeren en daarbij valt het op dat haar rechterbeen ook minder makkelijk beweegt ten opzichte van haar linker been. Het beentje buigt minder soepel en alle kracht haalt zij uit haar linker kant. Ook is haar voetje aan de rechterkant vaak strammer en stijver dan haar linker voetje.

Als Jenthe 11 maanden is spreek ik mijn twijfels uit bij een arts in het Erasmus ziekenhuis. Wij zijn hier vanwege een controle voor het syndroom CCD dat beide meiden hebben. Deze arts hoort ons verhaal en stuurt ons door naar een specialistisch team dat gespecialiseerd is in schouders, armen en handen. Een paar maanden later mogen wij langs bij het team en wordt Jenthe goed bekeken. De artsen zien wat ik benoem en zij sturen ons door naar een neuroloog. De artsen willen uitzoeken of de anders werkende arm en been vanuit de hersenen komen of dat er een fout in de spieren zit. 

De MRI is gelukt en de uitslag daarvan bevestigd ons vermoeden dat er iets niet goed zit bij Jenthe. De arts verteld dat Jenthe een Cerebrale parese heeft. Dit is veroorzaakt door een herseninfarct tijdens de zwangerschap, keizersnede of net daarna. Dit is volgens mij tijdens de keizersnede gebeurd die zeer heftig was in mijn andere blog is terug te lezen. De schade in Jenthe haar hersenen zorgt ervoor dat haar rechterkant onder ontwikkeld is. De verdere schade is tot nu toe haar spraakontwikkeling. De andere schade moeten wij in de toekomst ontdekken. De arts heeft aangegeven dat het ook op het deel zit van het plannen, onthouden en structuren. Ook op die gebieden gaan wij Jenthe dezelfde aandacht en liefde geven als op het gebied van lopen en taalontwikkeling. Dit meisje gaat er komen dat weten wij zeker!