3 jaar geleden
Hoe Hashimoto langzaam mijn leven binnen drong. (DEEL 1)
Het begon allemaal rond mijn 22ste, ik werd steeds vermoeider en raakte uitgeput! Ik ging gewoon door.. maar kreeg langzaam steeds meer klachten.. en zo drong hashimoto langzaam mijn leven binnen.
Ik werkte rond mijn 22ste als housekeeping medewerker in een hotel in Rotterdam. 5 dagen in de week stond ik netjes iedere dag om 4:30 uur op om om 06:00 uur fris en fruitig op mijn werk te verschijnen. In het begin begon het een beetje met vermoeidheid na het werk, ik werkte meestal alle dagen tot 14:00 uur dus je hebt een lange dag fysiek zwaar werk erop zitten.
Na een tijdje merkte ik dat ik steeds meer na een dag hard bikkelen bij thuiskomst mijn bed in vloog, dit deed ik vaak tot een uur of 17:00 uur zodat ik weer wat was opgeladen. Dit ging echt een hele lange tijd goed en ik voelde me daarna dus ook weer opgeladen om de avond door te komen. Ik denk dat ik dit uiteindelijk tot mijn 26ste deed nu te bedenken is dat gek gezegd gewoon 4 jaar lang dag in dag uit 😲. Op mijn vrije dagen sliep ik dan weer niet in de middag omdat ik dan vrij was maar veel actie was er niet op de vrije dagen die ik had deed dus eigenlijk bijna tot niets. Tussendoor heb ik me wel verschillende keren gemeld bij de huisarts om te laten onderzoeken waarom ik zo moe was en bleef gezien mijn jonge leeftijd. Er kwam niks geks uit.. de huisarts zei “je hebt gewoon een erg druk leven”
Rond mijn 23ste kreeg ik ook hartoverslagen en word vaak in de medische term extrasystole genoemd. Kort uitgelegd “Bij een extrasystole komt een hartslag vroeger dan verwacht volgens het normale hartritme. Daarna duurt het langer tot de volgende slag komt, waardoor het lijkt alsof het hart een slag mist. Het aantal slagen per minuut blijft wel gelijk.” Ik kreeg dit vaak in de avond voor het slapen gaan waardoor ik op een gegeven moment niet meer durfde te slapen. Heb toen in dezelfde week nog een afspraak bij de huisarts gemaakt, de huisarts heeft me toen een hartkastje meegegeven waar ik 24 uur alles bij moest houden wat ik op een dag deed. Uiteindelijk kreeg ik na een week de uitslag, het antwoord was: “dit hoort bij je leeftijd en hier hebben meerdere mensen last van”. Oke, met lood in mn schoenen ging ik naar huis omdat ik bang was om te gaan slapen en de volgende dag niet meer wakker te worden...
