Deel 3

In de laatste week van Maart 2024 was het voor ons niet Meer te doen.

Maandag kinderarts,

Dinsdag oogarts

Woensdag kinderarts

Donderdag afspraak dietist en kinderarts

Vrijdag zouden wij een MRI krijgen. Helaas zonder verdoving. Dit was dan ook niet gelukt  ook de CT scan vond Esmee eng.

Ze had zoveel, heeft zo veel artsen en mensen gezien die aan haar wilde komen.

Elke keer in de auto richting Hoorn (ja ze was nog geen 3 maar herkende de weg. .) Riep ze nee mama niet dokter auw nek over .

Mama niet aankomen en ging ze gillen als er ook maar iemand in de buurt kwam.

Vrijdag 28 Maart moest ik werken.  Ik zat in mijn laatste week voor ik naar een ander bad zou gaan om als coördinator van de doelgroepen te gaan werken. Mooie uitdaging voor mij. 

Helaas kon ik deze dag echt niet werken. Esmee ging echt niet meer. We hebben een bezoekje ziekenhuis gehad en werden met tramadol naar huis gestuurd. Dit resulteerde in een meisje wat veel spuugde deze nacht.

Zaterdag 29 Maart

Laatste dag bij Oma poesje. Het zou een paar uurtjes zijn. Ik moest echt werken (allerlaatste dag!) En had de zwemtest.  Regelmatig checkte ik deze dag mijn telefoon. Op de heen weg in de auto had ze nog gespuugd.

Bij oma zwaaide ze nog achter het raam zo als altijd met 1 hand in haar nek van de pijn.

Deze dag bij oma ging het best oke. Niet veel gegeten maar wel gedronken.

Vanaf de middag dronk je niet meer. 

Nick was aan het werk, ik had  de meiden opgehaald en lekker naar bed gebracht savonds .

Esmee wilde alleen maar samen met mij slapen prima kind je bent zo ziek 

Zondag ochtend 1 april na een helse nacht heb ik de huisartsenpost gebeld. Je at niet je dronk niet spuugde veel en ik mocht alleen maar liggen met jou zo gauw ik bewoog was het foute boel. Nick was werken, ik moest Lotte (4 jaar) zelf van alles laten doen (cracker smeren alles) 

Eindelijk werd jij opgenomen! Gelukkig kon ik Lotte naar mijn zusje brengen, en kwam Nick heel snel naar huis. Hij is nog met Lotte naar sprookjeswonderland gegaan. Ze had al weken lang amper aandacht nu was er rust voor om even  1 op 1 met Nick weg te zijn.

Savonds kwam Nick in het ziekenhuis om kleren voor ons te brengen.

Je weigerde alle plakkers trok alles weg.

Wonder boven wonder lukte deze dag de ct scan redelijk goed. Mama lag achter je, je hield je hoofd best goed stil!

2e paasdag zouden we een paasbrunch hebben bij pret, 

Je zus , en ik gingen daar heen jij bleef met papa in het ziekenhuis.

Onwijs zielig om te zien was dat al het bezoek wat je kreeg je eigenlijk teveel was.

Je grote vriendinnen Lieke en Milou kwamen. Er kon een mini lachje vanaf maar het was snel klaar.

Opa en oma poesje kwamen later ook. Dit was niet leuk.

Dinsdag na Pasen (  2 April)

De kinderarts kwam vertellen dat ze de beelden nog maals hebben bekeken en ze wel iets leken te zien. Ze gingen een spoed aanvraag doen in amc of in Utrecht.

Paar uur later kregen wij te horen dat we dezelfde middag nog naar utrecht werden verplaatst.

Wist ik wat het Prinses Maxima inhield?

Ja een groot kinderziekenhuis voor Kanker

Schrik daar niet van, maar daar weten ze van alles.

We werden rond 17u opgehaald met de Ambulance.

Lees verder in deel 4