BLOG #02 | 4 maanden & 4 kuren later

Nou van dat ‘mezelf verplichten iedere week wat te schrijven’, is niet zoveel terecht gekomen. Want zo ongeveer vanaf het moment dat ik de rust had om een blog aan te maken, is mijn leven veranderd in een rollercoaster.

Zoals je ziet ben ik in de tussentijd getrouwd. En dat was echt helemaal te gek. Maar de aanleiding dat het in 2 maanden geregeld werd, was iets minder.

Ik heb namelijk (wederom) een vriend met kanker. Te bizar. Maar het is echt waar. Fynn had al een tijdje last van zijn bal. En toen het geen ontsteking bleek te zijn, werd al snel ‘teelbalkanker’ bij hem geconstateerd. Binnen 2 dagen werd er 1 teelbal operatief verwijderd. En diezelfde week nog lag hij onder de scan. Helaas was er een uitzaaiing in de lymph te zien. Deze drukte een beetje tegen zijn rug aan. Vandaar dat hij al maanden over extreme rugpijn klaagde. We hadden er zelfs een nieuw matras voor gekocht. (Tip: EMMA-matras, echt een toppertje!)

Hoe we de ene dag nog wat onwennig en naïef in het leven stonden omdat we net een kleine baby op de wereld hadden gezet, sjeesde we nu huilend richting Nijmegen om Fynn zo snel mogelijk aan de chemo te krijgen. Met spoed, want zijn tumormarkers waren belachelijk hoog. Eenmaal daar werden we door een super lieve verpleegster opgevangen; Yvonne. Ik kan me nog goed herinneren dat ze zei: “Ja, wij gaan familie worden de komende tijd!” En hoewel ik toen nog dacht; ‘lief gezegd, maar dat zal wel!’, denk ik nu: Wauw! Ik zou ze zelfs kunnen gaan missen. Wat een toppers lopen er in het Radboud UMC rond.

Fynn heeft er inmiddels 4 kuren op zitten, en we zijn waarschijnlijk nog niet klaar. Maar ik voel onwijs de behoefte om hierover te vertellen. Want hoe kl*te deze ziekte ook is, en hoe ongelooflijk oneerlijk ik het vind dat ik nu al voor de 2e keer een zieke partner heb, (en dat terwijl ik nog geen 30 ben) ben ik wel heel gelukkig. En waardeer ik alles wat ik heb nog meer! En dat wil ik graag met jullie delen!