Bikinibody 2036 under construction

De zomer is in aantocht dus de hashtags 'fitter, fitgirl, bikinibody'  worden weer rondgestrooid.  Op heel instagram en überhaupt het sociale net paraderen weer jaloersmakend fitte mensen met een zongebruinde huid en geen baan. Tenminste, van dat laatste ga ik uit want hoe anders kun je al die shakes en salades maken en 4 x in de week in de sportschool staan.

Om eerlijk te zijn. Ik ben nooit een fitgirl geweest. Beetje meer fat als fit en 2 zwangerschappen verder is het er niet beter op geworden. Ik heb geen maat meloen ( ik reken mijn stuwingstijd niet mee ) maar geloof me, ik lijk ook verre op een banaantje.

Er is een eeuwige 5 ( x 2) kilo teveel en mijn leven staat in het teken van bourgondisch leven. Tenslotte heb ik ook 2x 9 maanden geen wijn gedronken en ben ik nog steeds bezig met een inhaalslag. Daarnaast heb ik een vent aan mijn zijde die bij de minste of geringste zonnestraal de BBQ aanzet.  Maar goed, summerready is in mijn ogen ook niet perse maatje zero. Wel een stukje fitter. Dus besloot ik van 1x per week op een bejaardentempo te sporten een 2e keer in de week sportmoment toe te voegen aan mijn agenda. Plantechnisch niet altijd handig. Ik werk zo'n 32 uur en heb daarnaast dus gewoon 2 kinderen en een man in leven te houden maar na een goed gesprek en een blik op het middenrif werd vrij duidelijk dat er iets moest veranderen. En an sich kan mijn man ook best een wasje opvouwen en opruimen..

Ik besloot direct iets intensiefs te doen. Afgemat worden door een wildvreemde leek me wel wat. Zo gezegd zo gedaan. Ik schreef me in en ging vol tegenzin naar de les. Vergelijk het met een soort crossfit. Maximale input word er van je verwacht en na 3 kwartier hoor je alleen je hart nog kloppen terwijl je zeker weet dat je dood bent. Die bidon water neem je voor de sier mee want na 1 slok kots je je hele maaginhoud eruit maar effect heeft het.

Inmiddels ben ik een keer of 7 geweest en kan ik niet anders zeggen dan : ik vind dit leuk! Ik ga helemaal volledig stuk in 3 kwartier. Rood aangelopen beuk ik mezelf een weg door de trainingen. Heb spieren waarvan ik zeker weet dat ik er niet mee geboren ben en zweet me helemaal lek aan het einde van de les. Maar.. ik word langzaam, langzaamaan, oke heel langzaamaan iets fitter. Nee, nog geen opmerkbaar verschil met mijn broekmaat maar wel een fitter gevoel. Ik gooi er deze zomer geen fitte hashtags tegen aan. Ik hoef geen maatje 34 te kweken en was ook niet van plan om alleen nog maar op glutenvrije en zoutloze pokébowls of koolhydraatarme groentenchips te leven maar een beetje meer balans is niet verkeerd.

Voor mij maakt het verschil niet de 5 (x2 ) kilo die ik af zou moeten vallen maar het feit dat ik het leuk vind. Dat zorgt ervoor dat ik steeds weer ga. Een fitte zomer dus voor mij. Waarin ik een mooie balans vind tussen genieten van eten en een drankje en het genieten van sport. Jep.. kwam uit mijn mond. Er zijn wellicht ook wat hersencellen afgetraind. Ondertussen scroll ik door mijn Instagram en bekijk alle fitte socials die maar wat trots hun drooggetrainde, veel te zonnebankbruine huid showen. Top, denk ik. Ik neem een slok  rosé  en beloof dat ik aankomende week weer een tandje in de sportschool bij zal zetten.

 Nee, ik hoef geen banaantje te zijn .. een peer is prima