Baarmoeder bedankje

Hallo lieve lezers!

Ik zal mij zelf even voorstellen.. Mijn naam is Dinja, 27 jaar en heb een dochter van 16 maanden, een partner, 2 honden en een leven vol verhalen!

#terugindetijd

16 maanden geleden op 13-10-2018 werd ik moeder van mijn kleine meid. Een gevoel die mij volledig overweldigde!

Niet van zelfsprekend is het om zwanger te mogen zijn. En de jaren voordat ik zwanger was wilden ik steeds liever zwanger zijn..

2012 21 jaar jong, met klachten bij de huisarts die een uitstrijkje wilt uitvoeren. Prima dacht ik, waar hij toen mee kwam aanzetten is alsof je mee gaat werken aan een Saw film. Oké het is een eendenbek.. Van ijzer, en dus ongeveer zo'n 37 graden verschil met je Vajeejee. Maar hoogstwaarschijnlijk hebben meer vrouwen dit doorstaan en zal dit wel goed zijn. Het valt mee en is zo voorbij. En dan wachten op de uitslag. Ik maakte me eigenlijk niet zo druk en had zoiets van het zal allemaal wel goed zitten. Tot ik werd gebeld, en naar de gynocologie afdeling moest om een inwendige echo te laten maken. Wat huh?! Nee ik was niet zwanger, ik had afwijkingen oftewel pap 3a. Ik was hier niet in thuis en Google is mijn grote vriend, die heeft mij hierin wegwijs gemaakt. Al vrij snel kon ik terecht in het ziekenhuis en werden er aardig wat afwijkingen gevonden. Okee en nu? Ze wilden weten welke CIN ik had, nou om een heel verhaal te besparen. Hoe erg is de afwijking van pap 3a, CIN 3 en dus veel afwijkingen. Wat stort je in, geen idee wat je heb. Het is allemaal abracedabra. Google verteld mij: je heb een voorstadium van baarmoederhalskanker. Daar kwam me lijst, ga ik dood? Hou ik me baarmoeder? Kan ik kinderen krijgen? Hoe kunnen we dit oplossen? Ik was helemaal van de kaart. Maar de artsen waren zo rustig en deden alsof er niks was, ik keek ze aan en dacht dat zal wellicht iets positiefs zijn. Ze wilden eerst afwachten en dat ik over 6 maanden terug kwam. Wattt? 6 maanden laat je me hier mee rond lopen? Ik dacht echt dat ze gek waren. Maar je lichaam kan het blijkbaar zelf opruimen, en die kans wilden ze het ook geven. Zeker aangezien ik heel graag kinderen wilden. 6 maanden verder, vol verwachting hoop ik dat ik die geluks vogel ben.. Maar nee, ze willen biopten gaan nemen. Stukjes weghalen van de slechte cellen. Door dit te doen gaat je lichaam deze plekjes herstellen en hopen ze dat alle slechte cellen opgeruimd worden. Waarschijnlijk zag je hem al aankomen, maar weer moest ik 6 maanden wachten. Wat een helse periode! Wat een angst en gedachtes gaan er door je heen! Maar ik was hoopvol, en de uitslagen waren verbeterd. Nog niet genezen maar na 7 jaar ben ik schoon en hoef ik pas weer te komen bij het bevolkingsonderzoek. Ik heb een kleine meid gekregen en in mijn baarmoeder gedragen en heeft gewoon goed zijn werk gedaan! Dankjewel baarmoeder❤️