Antwoord op het hartruisje van Djairo

Donderdag 10 juni moest Djairo om 10 uur in het ziekenhuis zijn voor een echo. Er is op 13 april een hartruisje gevonden maar hier maakte de kinderarts zich toen totaal geen zorgen over. Ook wij maakte ons niet veel zorgen omdat het best vaak voor komt bij pasgeboren baby's. Op 7 mei was het ruisje nog steeds te horen dus de kinderarts vond het nodig om toch een echo te maken aangezien hij toen nog steeds aanwezig was. 

Dennis gaat met Djairo naar het ziekenhuis en ik zit thuis met Denley, er was mij op het moment van het maken van de afspraak verteld dat er een 1 ouder beleid was dus ik besloot om thuis te blijven. Dennis is daar met Djairo ongeveer 3 kwartier gewest. Toen hij terug naar huis reed belde Dennis mij op. Wij waren natuurlijk positief dat het allemaal goed zat en dat er niks aan de hand was. Dennis vertelde dat het er op zich allemaal goed uit zag maar dat er wel een gaat zit in zijn rechter boezem, deze krijgt door het gaatje teveel zuurstof en bloed en moet dus harder werken. Wel zei de arts dat Djairo in de categorie zit van valt wel mee, maar ze wilde ook nog naar een boog kijken dat is niet gelukt omdat Djairo erg onrustig werd. 

Gelukkig zit hij in de categorie van valt wel mee maar moet wel elke 3 maanden gecontroleerd worden, ze gaan hem in de gaten houden of er niet al te veel druk op de rechterkant komt te staan. Mocht het zo zijn dat Djairo last ervan gaat krijgen bestaat de kans dat hij geopereerd moet worden eraan. Dit kon volgens de hart door middel van in de lies en dan een paraplu plaatsen. Het hartje van Djairo zit al mooi in het midden, zo kon hij er dan makkelijk bij. Het was voor ons toch even schrikken dat er wel iets is, maar gelukkig is het niet heel ernstig en hoeft hij niet gelijk geopereerd te worden of wat dan ook, hij kan hier ook overheen groeien dat het toch dicht gaat groeien of dat hij er zijn leven mee blijft lopen. Ik zelf heb een lekkende hartklep en loop er ook al jaren mee dus Djairo kan er ook 100 mee worden. 

Ook heeft de kinderarts niet alleen naar zijn hartje gekeken ook naar de buikwandbreuk die hij had, maar die is gelukkig niet meer zichtbaar en is dus al geheeld. Ook heeft hij naar zijn maagje gekeken omdat Djairo veel heeft gespuugd maar ook dit zag er super goed uit, hij kon zien dat zijn maagje mooi gevuld was met melk en dat er nog melk aan kwam. We hebben een gelukkig en gezond kindje. 

Op de tekening hierboven zie je een beetje hoe het werkt. En je ziet waar het gaatje zit. 

Ik ga nu vooral genieten van hem, waar ik het de eerste 2 maanden niet heb kunnen doen omdat er zoveel met hem gebeurde. En nog ben ik soms bang dat er weer een zelfde situatie zich voordoet waarin het misschien wel slechter afloopt, want na die beruchte maandagavond vind ik sommige geluiden best eng. Ik hoop dat ik nu kan gaan genieten van Djairo maar ook meer kan gaan genieten van zijn grote broer die zich steeds verder en verder ontwikkeld en steeds meer laat zien wat hij kan. Ik wil weer genieten van mijn mooie gezin en weet zeker dat die tijd gaat komen. Kinderen hebben is echt een wonder en brengt zoveel liefde met zich mee maar mensen wat kunnen kinderen je toch ook zo onzeker en angstig maken. Dit had ik zelf nooit verwacht maar dit vind ik nog het moeilijkst aan het moederschap.......