Mijn brief aan corona

Corona,

Omdat jij zo van jezelf laat horen denk ik; ik reageer even terug.

Ik zit met mijn twee kinderen opgesloten thuis. Op advies van de huisarts, waar ik nu een kort lijntje mee heb. Hopende dat ik niet nog zieker ga worden. Wat jij geeft is geen pretje! En zeker ook geen gewoon griepje.

Wat jij geeft is bizar te noemen. Nog nooit heb ik me zo belabberd gevoeld als afgelopen dagen. Jij doet mij pijn. Jij zorgt ervoor dat ik naar lucht aan het happen ben.

Gelukkig heb ik een puffer in huis voor wanneer het echt te gek wordt. Die heb ik door jou al regelmatig moeten gebruiken. Verder geef je mij koorts die al boven de 38.8 is geweest, spierpijn en de rest wat bij een "gewone" griep hoort. Dit wat jij geeft voelt meer als een longontsteking.

Door jou moet ik dus thuis blijven. Met mijn twee kinderen om me heen die ik wil beschermen tegen jou. Maar waarschijnlijk heb je hen ook al te pakken genomen en ben je via hen bij mij gekomen. Gelukkig hebben zij weinig klachten. Gelukkig zijn zij al wat ouder en kunnen ze zichzelf redelijk redden. Ik hoop dat het hier bij blijft voor mezelf en mijn meiden.

Vandaag ben ik voor het eerst in dagen koortsvrij. En in het nieuws zie ik veel berichten dat je voor de tweede ronde gaat. Ik kan wel zeggen dat ik je haat voor wat jij mensen aandoet. Ik wil dat alles weer wordt als normaal. Jij maakt mij bang. Terwijl ik dat niet vaak ben.

Mijn hart gaat uit naar alle mensen die nog meer geraakt zijn dan ik. Ik mag in mijn handen knijpen dat ik nog bij mijn kinderen kan zijn. Maar wat als ik nog zieker word? Dan moet ik mijn kinderen naar mijn ouders sturen. Mijn ouders, die dit echt niet kunnen verdragen als mijn kinderen hen besmetten. Ik hoop dat dit niet nodig zal zijn en ik het zelf kan blijven doen. Omdat ik zie wat jij aanricht en ik iedereen hiervoor wil beschermen waar ik kan.

Jij corona, jij maakt alles lelijk. Jij zaait angst. Je vult het nieuws en maakt een nachtmerrie op aarde. Ik wil dat je weg gaat en nooit meer terugkomt...