Zijn sterfdag was na 3 jaar erg pittig..

24 augustus was het alweer 3 jaar geleden dat Rick ons verliet. Wat een kloteziekte en wat ging het snel..

Zo oneerlijk voelt het nog steeds elke dag. Het leven van de jongens en mij is zo veranderd en blijft het verdriet zwaar. Gisteren was dan ook heftig qua emoties. In de ochtend hebben we brieven geschreven aan Rick en de woorden verbrand. Dit op verzoek van Bobbie en Max. En wat een lieve woorden. Daarna kwamen mijn ex schoonouders, ouders van Rick even een kop koffie doen en even samen huilen. En in de middag was het tijd voor een activiteit omdat Rick ook zo was. Een super toffe actieve vader. Dus met de bowlingbal lekker aan de gooi met gezellige muziek en snacks met limo. 

En daarna weer ff thuis op de Ipad (rust) om daarna samen te wokken want dat vond Rick ook leuk. En dus de dag afgesloten in het restaurant met het samengesteld gezin omdat Rick daar onderdeel van uitmaakt. Toch heb ik uiteindelijk gekozen om met mijn auto met Bobbie en Max zingend op de Vengaboys terug te rijden naar huis omdat dit onze afsluiter was richting Rick. 🎉