wat een jaar!!

Nog een paar dagen en hier is het ook vakantie!! Maar wat een raar jaar!! En wat ben ik trots op mijn kinderen (ook al kon ik ze soms heel vaak achter het behang plakken). Maar we hebben weer een schooljaar overleeft en wat voor een schooljaar. Wie had dat gedacht dat het jaar zo zou verlopen en eigenlijk terug kijkend voorbij zou vliegen. 

Het was ook een druk jaar. Eline die onderzoeken kreeg en een diagnose. En waar wij samen hebben besloten dat ze de derde mavo over gaat doen omdat het voor haar nu de beste keuze is. Nog genoeg tijd om oud te worden. Want wat heeft ze moeten knokken dit jaar met zichzelf. En kwam zij zelf met ideeën en hulpvragen. Waardoor het voor de mensen om haar heen makkelijker was om haar snel te helpen en haar goed te beoordelen. Nu begint het proces van herstel en genezing en alles verwerken. Dan kan je dat beter in een jaar dat je al gedaan hebt doen dan dat je het in een examen jaar zou moeten doen. 

Michel die een super start heeft gemaakt op het middelbare onderwijs en mij echt heeft doen verbazen met de cijfers die hij haalde. Nu hopen dat hij dat volgend jaar net zo volhoud en dat hij het hele jaar lekker naar school mag gaan. Ik heb nog nooit een kind horen smeken dat hij weer naar school wilde, terug in de structuur. Daarin zie je dat Michel dat gewoon nodig heeft en er behoefte aan heeft. Ik wist altijd al dat Michel geen kind zou zijn voor een dalton achtige school. Hij zou dood ongelukkig worden. Wat ben ik dan toch altijd blij met de keuzes die ik heb gemaakt als het gaat om school voor hem. 

Tommy begon dit jaar met de extra hulp op school rondom zijn TOS. En wat een klik had hij met zijn begeleidster en wat hebben we echt geboft met de school waar wij de kinderen heen hebben gestuurd. Alle juffen zijn leergierig naar TOS en willen allemaal ervan leren. Zij zien ook hoe goed Tommy functioneert ondanks zijn handicap op een reguliere school met de juiste hulp. Volgend jaar groep 3 geen kleuter meer en gaat het leren lezen en schrijven beginnen. Toch een spannend nieuw traject ook al heb ik het 2x eerder mee gemaakt maar ja hoe pakt Tommy het op. Na Michel weet ik dat elk kind hierin anders is, dat de een het zo op pakt en dat het voor een ander een heel gevecht is. Ook hoop ik dat hij weer een hele leuke klik gaat krijgen met zijn nieuwe begeleidster want daar mee staat of valt ook veel. 

Ow en mijn kleine Maximus is niet meer zo klein! Na de vakantie mag hij beginnen met oefenen in groep 1. Tegen iedereen zegt hij al ik ben 4 jaar oud en ik mag naar groep 1, alleen moet hij nog tot begin oktober wachten :) Maar wat is hij blij als hij al naar speelstaalhuis mag om et zijn vriendjes te spelen. en naar zijn juffen mag gaan. Maar ook hij is straks alweer uit de peuterperiode.

En dan Sanne, we hebben de baby fase al ver achter ons en zitten ondanks dat ze over 3 weken 2 word al echt in de peuterfase. Alles doet zij na van Maximus en lijkt ze soms dezelfde leeftijd. Ook met Sanne toch een rollercoaster jaar achter de rug. Afspraken bij de kinderarts, diëtiste en nu ook de kinder neuroloog. Maar wat ben ik blij dat iedereen mij serieus neemt en er achter wil komen waarom Sanne zich zo ontwikkeld als dat zij doet. Per september mag zij eerst 2 ochtenden beginnen bij Maximus op de groep en dan uit eindelijk ook 4 ochtenden. Wat ga ik een tijd over krijgen, al weet ik dat die weer vol komen met afspraken en andere verplichtingen. Maar nog even en mijn tijd komt er ook aan. 

Nu eerst de laatste week vol feestjes en daarna 6 weken genieten van elkaar en leuke dingen proberen te doen!!  Iedereen een hele fijne en gezonden vakantie!!!