Het is ook wat

Mama's, wat halen we onszelf op de hals? 

Afgelopen zondag is besloten dat alle scholen in Nederland gesloten zullen zijn tot 6 april. Op dat moment wordt er gekeken hoe de zaken er bij staan en dan zullen we verdere maatregelen horen. Of eerder misschien wel, als eerder blijkt dat de huidige maatregelen niet voldoende zijn.

Ik ben student aan een hogeschool. Ik ben 3e jaars, ik loop 32 uur per week stage voor een jeugdzorginstelling en op vrijdag ga ik altijd naar school. Afgelopen vrijdag werden alle fysieke colleges al geannuleerd. Dus toen al thuis achter de computer. Sinds vrijdag is ook bekend dat er binnen mijn stage instelling voorlopig geen cursussen en andere grote bijeenkomsten meer gehouden worden. Afgelopen maandag werden we door onze manager op de hoogte gebracht van het nieuws dat het crisisteam had besloten dat alle ambulante hulpverlening zoveel mogelijk vanuit huis moet gaan werken. Alle huisbezoeken moeten worden omgezet in telefonische afspraken of zo mogelijk beeldbellen. In mijn geval hartstikke gunstig, ik ben de stagiaire, onze cliënten zoeken contact met mijn collega's. Dus, zou je denken, heb jij mooi drie weken de tijd om met school bezig te gaan. Er komen vier tentamens aan en er moeten nog vier (vrij uitgebreide) verslagen worden geschreven. Die vlieger gaat voor mij helaas niet op. Want ik heb immers ook al mijn kinderen sinds maandag thuis. En twee van de drie gaan naar de basisschool en voor hen heb ik dus gisteren schoolwerk opgehaald om thuis bij te kunnen blijven met de lesstof. 

Begrijp me niet verkeerd, ik vind dit allemaal (nog) helemaal niet zo erg. Maar ik raak zo verscheurd tussen het genieten van het even niet hoeven te rennen en te vliegen en de druk vanuit school. Want, alles staat stil nu. Ik vind het heerlijk (maar druk) om de kinderen bij me te hebben. Je kunt je voorstellen dat ik normaal vrij weinig van ze zie, als ik vijf dagen van huis ben. Dus ik ben vrij makkelijk wat betreft het schoolwerk (iedere dag doen ze andere dingen, zodat alles continu herhaalt wordt, maar we werken tot nu toe niet de hele lijst af). Om twaalf uur/half één gaan we lunchen en daarna: Lekker van elkaar genieten!  We hebben vandaag heerlijk twee uren met zijn drieën (ik met mijn twee oudste kinderen en de jongste zat er af en toe even bij) ontzettend leuk geknutseld. Met vlechtstroken, grote vellen papier, stickers, van die goedkope diamanten vormpjes van de Action, noem maar op. Ik heb het allemaal in de kast en we hebben er veel plezier mee gemaakt. Morgen gaan we denk ik leuke bouwsels maken van spaghetti en marshmellows. Of misschien gaan ze mijn vriend helpen in de tuin en maken ze samen een vogelhuisje. Hoe heerlijk is dat?! Hoe fijn is het voor de kinderen om nu zoveel tijd en aandacht van hun ouders te krijgen? 

Moeder zijn is mijn allerbelangrijkste taak. En die neem ik ook serieus. Ik neem dit sluipende virus ook serieus, al lijkt het alsof kinderen er weinig last van ondervinden. Ik heb zelf longembolieën gehad en ondanks dat mijn longen geen schade hebben overgehouden aan dat circus, vraag ik me soms echt af of dat ten nadele zal werken in dit geval. Maar voor nu ben ik nog aardig rustig en gelukkig gezond. Ik probeer te genieten van deze tijd van even stilstaan en leven van dag tot dag. Maar de druk in mijn achterhoofd blijft zo groot. School. Ik moet het halen. 

Dus ik heb nu, bijna half tien 's avonds, vier Word documenten openstaan. Het blijft knagen. Ik ben toch aan het schrijven. Ik typ deze blog, maar ik ben ook bezig met één van mijn verslagen voor school. Ik wil deze over drie weken sowieso klaar hebben. Mijn doel is eigenlijk twee verslagen klaar, maar met eentje zou ik ook tevreden zijn. Want ik moet tenslotte ook nog vier tentamens leren voor 17 april. 

In het kader van zorg voor jezelf en zorg voor elkaar, probeer te genieten van deze tijd. Het is levensgevaarlijk, dit virus, blijf voor de veiligheid van jezelf en anderen zoveel mogelijk thuis en geniet. Geniet van de tijd die je nu gedwongen hebt gekregen. Investeer in de relatie met je kinderen. Neem deze tijd om te kijken naar je leven. Reflecteer. Wat bevalt je? Wat wil je anders? Investeer. Hopelijk is deze ellende snel voorbij en kunnen we snel weer verder. Maar zolang alles toch stil staat, geniet ervan. We kunnen dit zo weinig <3