2 jaar geleden
Zoals in een film; gebroken vliezen op werk
Het is 28-02-2022, de week ervoor had ik al een hele middag doorgebracht in het ziekenhuis met een ‘indicatie op gebroken vliezen’. Ik verloor vocht, maar volgens alle testen in het ziekenhuis, bleek het geen vruchtwater te zijn. Die week bleef ik vocht verliezen, maar zocht hier verder niks achter.
Tot het moment waar je nooit van te voren bij stil staat tijdens je zwangerschap. M’n vliezen braken op kantoor, tijdens een gesprek met de directeur. Ik ben op dat moment 31+3 weken zwanger. Ik probeer echter niks aan hem te laten merken en vlucht zo snel mogelijk naar het toilet. Daar bel ik een collega totaal in paniek of ze naar me toe wil komen. Inmiddels is er geen houden aan en blijft het vruchtwater stromen.
Na overleg met de verloskundige, moet ik naar huis waar ze me zal komen controleren. Het is echter overduidelijk; m’n vliezen zijn gebroken. Mijn vriend moet daarom met spoed van werk naar huis komen, zodat we met spoed naar het ziekenhuis kunnen.
Eenmaal in het ziekenhuis wordt alles in gang gezet. Ik krijg weeën remmers en ik moet zo snel mogelijk worden overgeplaatst naar een ziekenhuis met een Nicu afdeling. Na de schrik dat je gaat bevallen, hadden we er niet bij stil gestaan dat dit niet in ons eigen ziekenhuis zou zijn.
Met gepaste spoed word ik overgeplaatst naar Isala Zwolle. Hier wordt de longrijping gestart en krijg ik volledige bedrust. Na de volledige inwerking van 48 uur, durven we het aan dat mijn vriend voor het eerst weer even naar huis gaat. Net als hij bijna weg rijd app ik hem dat het begint te rommelen. Gelukkig volgt hij zijn gevoel en komt hij weer terug. Anderhalf uur later heb ik namelijk volledige ontsluiting en wordt onze zoon door middel van een spoedkeizersnede op 03-03-2022 03.10 geboren.
Natuurlijk veel te vroeg (31+6). Hij weegt 1690 gram en moet de eerste minuten geholpen worden met z’n ademhaling. Wonder boven wonder is hij de weken daarna goed door gekomen en mocht hij precies 4 weken later met ons mee naar huis!
Y-N&V
Ah wat super om te horen. Wel grappig dat ik het nu net ook pas lees. We zijn nog in ziekenhuis MST en vandaag de 8 pond bereikt. Enschede was wel de positieve vooruitgang en hebben hier onze draai veel beter gevonden. Wel duurt het nog lang. Hij heeft op het moment nog flow 1. Afgelopen week reageerde hij wat slecht op de vaccinatie helaas. Nu is het afwachten. Waarschijnlijk morgen van de flow. En dan wachten tot hij dips en bradies laat zien. Dan mag hij naar huis. (wel moet hij de volgende vaccinatie weer opgenomen worden).
Lisanne03032022
Sorry ik had geen melding gehad van jou reactie en kan ook niet reageren op jou laatste bericht. Hoe gaat het inmiddels met jullie? Al fijn in Enschede of inmiddels misschien al wel thuis? Heftig voor jullie als gezin om inderdaad daar te verblijven maar ook om heen en weer te reizen. Ik ben benieuwd hoe het met jullie gaat! Geloof me, als je eenmaal thuis bent, dan gaat het helemaal hard. Ze groeien toch het beste in eigen omgeving en papa en mama in de buurt. Onze zoon weegt inmiddels 4kg!
Y-N&V
Merk dat de positiviteit bij zowel mij als partner een beetje op raakt. Ook omdat we donders goed door hebben dat hij "langzaam" is. Ook het nu al week wachten op Enschede eist z'n tol, stiekem hoop je elke dag dichterbij huis te komen en ook onze dochter eindelijk te mogen laten kennismaken met hem. Eerste 5 dagen ziekenhuis, toen 2,5 week lumen Hotel via Ronald McDonald's ivm verbouwing en toen nog week Ronald MC Donald's. Deze week besloten op en neer te gaan. 2 uur kwijt. Maar voor onze dochter beter en Ronald MC Donald's teveel prikkels ook wegens verbouwing die nog niet af was en boren. We weten dat hij super ligt. En dat hij ook het tempo bepaald. Zit nu op flow 5, bijna 4. Hoe gaat het nu een maand thuis met jullie zoon?
Lisanne03032022
Wat heftig! Hoe gaat het met jullie? Dat heen en weer reizen zal niet te doen zijn? Of verblijf je daar? Hoop voor jullie dat jullie snel overgeplaatst worden naar het mooie Twente 🙏🏼