1 jaar geleden
Ze gaan zo beginnen, schat!
Of dat dacht ik toch...
Eens beneden aangekomen wordt ik overgedragen aan een ietwat oudere dame en een jonge man, uit het team van de operatiekamer.
Ze proberen me met grapjes op mijn gemak te stellen en vragen over ons baby'tje dat we binnenkort in onze armen gaan hebben. Weten we al welk geslacht het is? Hebben we al een naam? Toe, mogen zij het al weten?
Ik ben zodanig nerveus dat ik maar half antwoord en de grapjes aan mij voorbij gaan.
Zelfs de epidurale, waar ik zo'n schrik voor had, is voorbij voor ik het goed en wel besef.
Terwijl ik daar lig en iedereen rond me loopt om alles klaar te zetten, zoek ik mijn man, mijn houvast. Ik kijk rond mij maar zie geen bekend gezicht, alleen maar vreemde mensen in operatiekleding, veel slangetjes en felle lichten, heel felle lichten.
Na wat een eeuwigheid lijkt hoor ik plots die vertrouwde stem "alles goed schat?".
Eindelijk, daar ben je!
Mijn man komt naast me zitten. Hij ziet de schrik en de emoties in mijn ogen en neemt mijn gezicht vast. "Ik ben er"
Ik kan eindelijk weer ademen, en zag al lachend tegen hem "goed dat je er bent, dan kunnen ze eindelijk beginnen, ik lig hier al lang genoeg te wachten."
Hij kijkt me nogal vreemd aan. "Euhm liefje, ruik jij dat niet? Die geur van verbrand vlees, van de haarvaatjes toe te branden? Ze zijn al wel even bezig hoor."
Nog geen 2 minuten later zie ik plots een heel klein paars mannetje over het doek piepen. Daar is hij dan, ons ventje. Wauw, zo onwerkelijk!
Ze nemen hem en de papa mee naar een andere kamer. Wegens corona zijn er strenge regels, en mag de baby niet even bij mij liggen. Na een eerste onderzoek door de kinderarts worden hij en papa direct naar de kamer gebracht om het eerste huid-op-huid contact te doen.
En ik blijf achter. Verslagen.
Het voelt alsof ik droom. Ik heb toch echt mijn zoontje gezien daarnet? En nu lig ik hier helemaal alleen.
Godzijdank is de verpleging zo lief en stellen ze mij helemaal gerust. "Nog eventjes wachten en dan mogen we je naar boven rijden, dan kan je bij je prachtig mannetje."
*Bij mijn twee mannen. ❤️
Als je graag een kijkje in ons leven krijgt, altijd welkom op onze instagram! @familie_sabbe
