Wat een droombevalling. Eindelijk ons mooi zoontje/broertje is geboren.

Het is zaterdag 12-12-2020 alles voelt nog rustig in mijn buik of ja rustig. De laatste dagen had ik al wat menstruatie krampjes maar het zetten niet echt door. Donderdag 10-12 ben ik nog op controleren geweest bij de verloskundigen. Ze vroeg of ze mocht voelen,misschien had ik wel al ontsluiting. Even checken dus... 2 / 2,5 cm heb je nu, zal ik je strippen? Mmm mijn gevoel zei; Nee hij komt wel wanneer hij er klaar voor is. Had namelijk vanavond ook nog kerstbingo van het werk (online) nog even gezellig met 2 collega’s dacht ik.

Zaterdagochtend stond ik samen met mijn zoontje op. Ik had wel een voorgevoel dat het dit weekend weleens zou kunnen gebeuren. Ik was 40 + 1 en de verloskundigen dacht ook dat hij dit weekend zou komen. Lichte paniek in mijn hoofd het huis moest vandaag schoon van onder tot boven. Boodschappen moesten gehaald worden en owjaa... onze wasmachine had het vrijdag begeven. Samen met mijn zoontje van 2 ging ik richting mijn moeder de laatste was brengen. Ik vertelde dat ik lichte krampjes had maar wist even niet zo goed of dit nu weeën waren of oefen weeën. Het was goed te doen. Rond 13:00 ging ik richting huis. Had afgesproken dat als dit doorging zetten dat ze ons zoontje naar zijn slaapje kwam halen.

Thuis aangekomen ging ik samen met mijn vriend het huis even poetsen,bed verschonen, boodschappen inruimen. Tussen het poetsen merkte ik dat ik toch echt moest stoppen als er weer een kramp kwam even puffen en door. Van mijn vriend moest ik maar even bellen aangezien ons eerste zoontje er ook redelijk snel was. Ik keek het nog even aan. De weeën kwamen al om de 5 min. Rond 15:00 ging ik nog even op de bank liggen. Mijn moeder kwam ons zoontje ophalen rond 16:30. De weeën kwamen nu echt duidelijk om de 4/5 min. Rond 18:00 toch maar even de verloskundige bellen. Ze zou meteen komen. Eenmaal bij ons aangekomen deed ze even de check... 3 cm. Balen dacht ik. Dan maar even strippen wat een ... gevoel. Ze gaf aan nog even naar het ziekenhuis te gaan. Mijn weeën werden heftiger (rug) en ze kwamen sneller om de 2/3 min als. Ik lag lekker op de bank helemaal in mijn eigen bubbel en af en toe riep ik mijn vriend voor druk op mijn onderrug. De verloskundige bleef toch maar bij ons, ze zei dat het weleens snel zou kunnen gaan. Het was inmiddels 20:00 even een check weer. Mmm nog steeds 3,5 cm, Ze zegt; ik denk dat we je vliezen moeten breken dat het dan snel gaat. Bij mijn eerste bevalling had ik hele heftige rugweeen en raakte ik in paniek omdat ik in bed bleef liggen iets wat ik nu niet wilde.

Rond 20:45 vertrokken we richting het ziekenhuis. Eenmaal op de kamer ging het bad meteen aan. De verloskundige ging mijn vliezen breken om 21:15 daarna stapte ik het warme bad in. Ik voelde meteen een druk en de weeen werden heftiger vooral de rugweeen waren soms niet te doen. Mijn partner heeft mijn rug letterlijk blauw gemasseerd en zijn hand ook maar dat moest van mij, dit voelde fijn. Rond 21:40 weer even checken 7,5/8 cm. Het ging snel ik voelde de persdrang. Ik zat lekker in mijn eigen bubbel en dacht bij elke weeen.. nog even en dan ben je er. Rond 21:50 stapte ik uit bad want ik had enorme persdrang. Ik hing over het bed 9 cm ontsluiting nog even zei ze. Dat laatste randje nog, ze probeerde het weg te strippen. Ik wilde mee persen maar ik moest het nog echt even weg puffen. Nog 5 weeen zei ze. Rond 22:07 mocht ik gaan liggen en mee persen. Het ging snel, binnen 3 min was hij er. Lias lehrke is geboren onze prachtige zoon en broertje van Maison op 12-12-2020 om 22:10. Wat een mooie bevalling een droombevalling kan ik nu wel zeggen. Binnen 2 uurtjes waren we weer lekker thuis en gingen we genieten van onze zoon. Wat ben ik trots op mijn lichaam, trots op mijn partner die geen min van mijn weg is gegaan. Trots op ons mooi wondertje.

Voor alle aanstaande mama’s die nog moeten bevallen; geniet van het moment ook al is de pijn soms heftig, geloof in je lichaam. Wij kunnen dit!