Voelde echt wel de pijn

Heb er lang over na moeten denken of dit zou schrijven. Ook omdat ik zo dyslectisch als een deur ben dus ga me best doen hoor 🙈 Beide bevallingen waren voor mij niet fijn. Was zelf zo in de stres toen ik te horen kreeg dat ik zwanger was van Saar. Ik werd al bang bij het idee dat ik weer moest bevallen. Ik ging er zelfs over dromen en Ik zei tegen mij man en de verloskundigen spuit mij maar plat. Ik had niet verwacht dat het nog zo diep zou zitten de bevalling van Sem. Na 17 uur en een keizersneden kwam Sem ter wereld. Ging niet gemakkelijk, Vliezen braken thuis en binnen een uur zat ik op 4 cm het ging eerst heel snel en op 8 cm bleef ik hangen. Ik had erge rug weeën en dan met weeën stormen. Pompje werkte niet voor de pijn dus werd er toch een ruggen prik geplaatst. Helaas heeft de ruggen prik maar een kwartier zijn werk gedaan en toen kreeg ik pers drang maar zat nog niet op de 10 cm dus mocht ik niet persen. Uiteindelijk was het zover en mocht ik eindelijk persen. Maar naar een uur was ik nog geen stap verder Sem lag nog steeds op de zelfde plek. Uiteindelijk ben ik drie uur bezig geweest met persen. En werd er toch besloten om Sem te halen met een keizersneden. Daar gingen we dan ik en mijn man naar de OK. Alles werd klaar gemaakt het was zover. Ze vroegen voel je dit nog op je buik? Ik zei ja ik voel dat nog. Er werd meer verdoving bij gespoten maar ik voelde het nog steeds volgens hun kon dat nu niet meer maar voelde het toch echt. Ik kon mijn tenen en en voeten nog bewegen dat moment en zei hoort dat? Maar kreeg daar niet echt antwoord op. Ze gaven me nog lachgas en ze zouden gaan beginnen. Nou je raad het al ik voelde letterlijk dat ze in mij sneden. Ik gilden de hele OK bij elkaar. En als nog werd het gezegd dat ik het me echt in beelden dat ik het voelden. Ik dacht oké dan zal dat wel waar zijn maar ook ben toch niet gek? Daar was Sem dan hij was een flinkerd 4140 gram. Maar was zo verliefd op mijn kleine man. Nadat ik Sem even bij me had gehad gingen mijn man en Sem alvast naar de kraamafdeling terug. Ik moest nog dichtgemaakt worden. Was echt geen pretjes. En toen viel het operatie doek ook nog is naar beneden en zag ik mijzelf nog open liggen. Niet een heel fijn gezicht 🙈 had toen ook al een paar keer gezegd dat mijn been naast de operatie tafel hing. Gegeven moment o ja inderdaad en werd mijn been weer terug geduwd. Uiteindelijk was ik gehecht en mocht ik terug naar mijn kamer. Op en compleet kapot was ik weer bij mijn mannen. Heb er naderhand over gepraat en nog ter sprake gebracht bij het gesprek die je hebt na je keizersneden. En werd weer gezegd dat toch echt niet kon. Dus ja dan heb me in gebeeld dat ik het voelde. Maar toch bleef onbewust bij me en toen zwanger was van Saar kwam het allemaal weer terug.

Hier meer over de volgende keer.

Liefs machteld

Insta: @mach.s