Snap
  • Bevallingsverhalen
  • prematuur
  • vroeggeboorte
  • #narcose
  • vacuumpomp
  • ingeknipt

Vervolg: Bevallen met 36+1

Het onrustige gevoel wat ik had werd bevestigd. Na het avondeten begonnen mijn weeën echt door te zetten en waren ook al heel erg sterk. 

We moesten wachten om naar het ziekenhuis te gaan tot dat ze om de 3/4 minuten kwamen. De weeën die ik had duurde soms wel 4 minuten lang (ik herinner mij dit nog heel goed). Eindelijk mochten we naar het ziekenhuis en mijn schoonouders waren ondertussen naar ons gereden om op ons zoontje te passen. 

Het was uiteindelijk 22:00 als ik het mij goed herinner, we waren in het ziekenhuis en er was geen houden meer aan. De gynaecoloog ging voor het eerst voelen of ik al ontsluiting had en of de vliezen volledig waren gebroken. Dit was het geval en ik had gewoon al 6cm ontsluiting!! 

Ik snap niet hoe het me is gelukt maar de weeën waren niet meer weg te puffen. Alles ging zo snel dat de verpleegster zei dat ik rustig moest doen omdat ze nog geen infuus had gezet..(hoe moet ik rustig aan doen) het was zo heftig dat ons meisje er last van kreeg in mijn buik, ik kreeg weeënremmers in mijn weeën.. ik kan je vertellen dit is heel erg naar want je hart gaat zo snel hiervan kloppen. Na 1,5 uur had ik al volledige ontsluiting en had ik al persdrang.

De gynaecoloog nam bloed af bij de baby terwijl zij nog in mijn buik zat en die waarde gaf aan dat ze er echt uit moest. Prima dacht ik doe maar een keizersnede als het niet vaginaal lukt. Telkens als ik perste zakte ze weer terug. Ik werd klaargemaakt voor de keizersnede maar had nog geen ruggenprik gekregen. Ik was snel op de OK en ondertussen bleef die persdrang, ik dacht ik ga ervoor en gaf alles wat ik had.

Iedereen stond klaar voor de keizersnede maar doormiddel van een knip, vacuümpomp en al mijn oerkracht kwam ons meisje om 1:35 ter wereld. Ze deed het hartstikke goed, ze hebben haar eventjes bij mij gebracht en daarna kon papa haar gelijk knuffelen. Ik moest gehecht worden onder volledige narcose en was 1300cc bloed verloren. 

Het was een hele zware bevalling en ik zal mij dit voor altijd herinneren. Maar ik heb een prachtige dochter op de wereld gezet. Onze dochter Quinty Ingrid Antonia.