Van 5cm tot VO in 15 minuten!!

In mijn vorige blog scheef ik over het begin van mijn bevalling. Inmiddels hebben we een kamer gekregen en krijgen we een rondleiding over de afdeling neonatologie waar straks onze meisjes komen te liggen. 

Er gebeurt nog niet veel, op wat harde buiken na dus er wordt ons geadviseerd om te proberen wat te slapen. Het is inmiddels half zes ‘s morgens (of eigenlijk ‘s nachts ). De lamp gaat uit en meteen krijg ik een flinke wee! ‘Word maar weer wakker, het is nu echt begonnen ’ zeg ik tegen mijn man. Hij baalt dat hij niet heeft kunnen slapen want hij voelt zich beroerd doordat hij zo abrupt wakker is gemaakt vannacht toen mijn vliezen braken.

Mijn vorige bevalling had ik enorme rugweeën en het voelt nu precies hetzelfde. Ik kijk op de klok hoe lang er tussen de weeën zit en dat is maar 3 minuten. Ze worden ook in een snel tempo heftiger. Als ik na 15 minuten op de bel druk schrikt de verpleegkundige over hoe zij mij aantreft als ze binnenkomt. ‘Jeetje, is het nu al zo heftig meid?’ Zegt ze als ze mij een wee ziet wegpuffen. Snel hangt ze de antibiotica aan mijn infuus, deze krijg ik omdat ik de GBS bacterie bij mij draag. Ze gaat meteen de verloskamer klaarmaken en na een half uurtje mogen we daar naartoe.

Eenmaal in de verloskamer gaat het hard. Zowel de baby’s als ik worden goed in de gaten gehouden met het CTG.  De arts assistent komt even kijken hoe ver ik al ben. ‘5 cm, mooi zo’ zegt hij. Ik kan die man wel zoenen, zo blij ben ik dat hij 5 cm zei en geen 1 cm haha! De weeën komen snel en zijn pittig. Ik krijg allerlei goedbedoelde complimenten en adviezen maar het liefst snauw ik iedereen af. Ik kan mij goed beheersen vind ik zelf:) zij kunnen er immers niks aan doen dat ik van die verrotte rugweeën heb. 

Na 15 minuten zegt de arts assistent dat hij weer wil voelen hoe ver ik ben, ik vind het wat snel maar hé, wie ben ik? Zijn ogen worden groot en hij kijkt de verpleegkundige aan die weg sprint. Ik schrik me dood natuurlijk en zeg :’ je gaat toch niet zeggen dat ik nu al volledige ontsluiting heb hè?’ . Hij stamelt een beetje en zegt:’ je bent inderdaad snel in bevallen, je hebt nu al 10 cm’. Aan de ene kant ben ik super blij maar ik voel nog geen persweeën en dat geeft mij angst.  Ik lig niet goed maar kan bijna geen woord uitbrengen doordat de weeën zo snel op elkaar komen. Ik word omhoog gehesen zodat ik wat beter lig. 

Doordat alles zo enorm snel ging, was ineens iedereen weg. Er moest blijkbaar van alles klaargezet en geregeld worden omdat ik een tweeling krijg. Ik zeg tegen mijn man:’ het is dat ik weet hoe het werkt, maar anders was ik nu toch wel geflipt omdat iedereen weg is.’ 

De dienstdoende gynaecoloog is met een andere bevalling bezig, dus moet er iemand uit bed gebeld worden. Ze is er super snel! En wat een verademing, ik ken deze arts! Zo fijn!! Ze stelt mij meteen gerust en zegt dat ik niet hoef te persen als ik daar nog niet klaar voor ben. Ze geeft mij wat adviezen en na een paar minuten op mijn zij te liggen begin ik enige persdrang te voelen. Niet zo enorm zoals ik bij mijn vorige bevalling had. Ik mag mee persen maar voel alleen maar enorme pijn in mijn rug. Ik moet weer op mijn rug gaan liggen en ze zeggen dat ze haar hoofdje al zien! Ik zet alles op alles en na 3 keer persen is daar onze Mila! Ze wordt afgenaveld en mag bij mijn man op de borst. Ik voel enorme pijn in heel mijn onderlijf. Ik weet niet wat mij overkomt. De gynaecoloog kijkt met de echo hoe baby 2 ligt. Ze zegt:’ ik zie haar hoofdje niet’ dat klopt zegt de arts assistent want ik zie haar hoofdje hier al. Ik ben zielsgelukkig dat ze goed ligt en besluit dat ze er ‘nu’ uit gaat. 1 perswee later is daar onze Dewi. Ik mag de navelstreng doorknippen en krijg dan beide meiden op mijn borst. Wat zijn wij intens gelukkig! Na een paar minuten moeten de meisjes mee met de kinderarts naar de neonatologie. Het gaat goed met ze! Na 4 weken op de neo mochten ze heerlijk mee naar huis. 

Na een enorme rollercosster van een zwangerschap zijn onze meiden in 5,5 uur gezond geboren. Wat een rijkdom. Grote zus is enorm trots en blij met haar zusjes!