Twins bevalling

Vervolg de bevalling.

Daar lag ik dan 2 cm ontsluiting. Het werd nu toch wel heel spannend allemaal. In ziekenhuis werd ik aan gesloten op de ecg, zodat ze de twins goed in de gaten konden houden. Langzaam begon ik ook wat weeën te voelen. Wat krampen in mijn buik.

Mijn moeder kwam ook naar het ziekenhuis want ze mocht bij de bevalling zijn. Ze werd voor de eerste keer oma 👵 

Toen ik nog een keer naar de wc ging verloor ik mijn slijmprop en toen hebben ze besloten om mijn vliezen te breken. Dit was om 11 uur. De bevalling was nu al zo’n 9 uur bezig ( vanaf het eerste moment geteld dat ik wat voelde). Ik had nu 2 uur 3cm ontsluiten en zo hoopte ze ook dat dat wat op gang zou komen. Een uur later nog op 3 cm en de weeën werden ook niet echt meer. Daar werd ik aan de weeenopwekkers gelegd. Langzaam aan werden de weeen heftiger. Ik mocht niet meer op staan omdat ze de twins goed in de gaten wilde houden doormiddel van het ecg. De weeen werden steeds lastiger op te vangen. Ik kreeg pijnstilling doormiddel van een pompje. Dit haalde dr scherpe kantjes er iets vanaf. 

De ontsluiting werd weer gemeten die was flink opgeschoten. Om half 1 had ik 5 cm. Yes! Er zat vooruitgang in. De weeen waren regelmatig en werden steeds heftiger. Ze kwamen een uur later weer controleren en weer een cm opgeschoten. Afgesproken om een uur later weer te controleren. Nadat uur zat ik nog steeds op 6cm. De weeen zakte ook iets weg. Even aankijken wat er gebeurde. Een uur later nog steeds 6 cm. Er werd besloten om de weeen opwekkers iets sterker te zetten.

De weeen kwamen weer goed door, alleen de onstluiting wilde niet echt meer vorderen. Om half 6 kreeg ik persweeen. Ik had het gevoel dat ik echt mee moest persen. Ze kwamen kijken en nog steeds maar 6 cm. Nee ik mocht niet persen. Toen kwam de gynaecoloog binnen en zei: het wordt NU een keizersnee we gaan ons in orde maken en zien je zo.

Van de ene kant was ik heel blij ( ik was uitgeput) en van de andere kant heel teleurgesteld want wilde heel graag normaal bevallen. Maar was nu al 16 uur bezig en het was genoeg.

Toen ging alles heel snel. Gauw afscheid genomen van mijn moeder want ze mocht niet mee naar de OK. Gelukkig was mijn vader er om samen met mam te wachten. 

Ik werd naar de OK gebracht en kreeg daar de ruggenprik. Mijn vriend klede zich intussen om in zo’n mooi pak. De OK stond vol mensen. 2 kinderartsen die de twins direct zouden nakijken. De gynaecoloog en anesthesist en nog 6 mensen. Mijn vriend ging langs mij zitten en toen begonnen ze. Een hoop getrek en gepor( zo voelde het voor mij aan) en toen hoorde we een baby’tje huilen. Daar was Wesley geboren om 18.35. Wesley werd afgegeven aan de kinderarts en daar hoorde we de volgende al huilen. Lorenzo werd geboren om 18.36. Lorenzo werd even boven het doek gehouden zodat ik even kon zien en toen werd hij ook meegenomen voor controle. Mijn vriend is meegelopen met de kids en heeft daar nog eens symbolisch de navelstreng bij beide kids door mogen knippen. De boys waren helemaal goed bevonden. Ze werden nog even samennin de couveuse gelegd omdat ze qua temperatuur iets aan de lage kant waren zo werden ze terug de OK opgereden zodat ik ze ook eindelijk kon zien.

Wat een emoties gingen er door mij heen. Boh ik was mama geworden van 2 kleine mannetjes 💙💙 liefde op het eeste gezicht. Wat was ik trots.

De kids gingen met mijn vriend mee naar de kraamafdeling en ik werd in de tussentijd gehecht. Omdat ik op een zaterdag bevallen was moest ik helaas naar de IC voor contole of de ruggenprik goed uitwerkte. De recovery was dicht. Zodra ik mijn benen kon bewegen mocht ik ook naar de kraamafdeling. Voor mijn gevoel duurde dit uren. Het was in werkelijkheid maar een half uurtje. 

Ik werd naar de kraamafdeling gebracht en daar werden onze prachtige boys bij mij gelegd. Wat een rijkdom. Pap en mam kwamen en konden ook eindelijk kennis maken met onze twee mannetjes.

Na 3 dagen mochten wij het ziekenhuis verlaten en toen kon het echte genieten beginnen als gezin van 4 heerlijk thuis!