Tips voor vrouwen die een geplande keizersnede moeten ondergaan. Het kan ook anders!

Sommigen van jullie hebben misschien wel mijn eerdere blogs over mijn geplande keizersnede gelezen. Dit was omdat mijn kleine man in een volkomen stuit lag en op geen enkele natuurlijke wijze geboren kon worden. Een tweetal draai(versie)pogingen had niets opgeleverd. Ik zag enorm op tegen de keizersnede voornamelijk vanwege de volgende redenen:

1. Ik zou mijn kind na een hele korte ontmoeting pas weer terug zien op de afdeling. De gedachte dat ik mijn kleintje niet gelijk bij mij kon hebben maakte mij zeer verdrietig
<li>Ik wilde enorm graag de reactie van mijn man zien als die ons kindje voor het eerst vast zou houden</li>

Keizersnede

Het was zo'n 4 weken voor de uitgerekende datum bekend dat ik zou bevallen met een keizersnede. Nachten heb ik wakker gelegen vanwege eerdergenoemde twee punten. Ik voelde dat ik emotioneel gezien problemen zou krijgen als ik niets zou doen aan mijn wensen en verlangens. Om die reden ben ik in gesprek gegaan met de gynaecoloog. Ik heb heel duidelijk aangegeven dat ik er emotioneel heel veel last van zou hebben als de keizersnede volgens standaard procedure zou verlopen. Ik heb daarom gevraagd om aanvullende afspraken. Mijn verhaal werd zeer serieus genomen en is meegenomen in de vergadering met verpleging en kinderarts. Uiteindelijk is mijn keizersnede als volgt verlopen:

• Direct na de geboorte van onze zoon is deze even naar de kinderarts gebracht voor controle. Alles was prima.
<li>Mijn man kwam vervolgens met onze zoon op de arm teruggelopen naar de OK waarbij onze zoon in speciale warmtedekens was gewikkeld. Zowel mijn man als mijn zoon zijn vervolgens de gehele tijd bij mij op de OK gebleven. Dit kon dankzij de speciale warmtedekens en doordat vanaf de verpleegafdeling vooraf een verpleegkundige was geregeld die de gehele tijd op de OK kon blijven. Normaal gesproken is dit maar eventjes. Ik heb mijn zoon direct vast mogen houden terwijl de gynaecoloog nog bezig was mijn buik dicht te maken.</li> <li>Vervolgens moest ik naar de uitslaapkamer (recovery). Hier zijn je partner en je kind normaal gesproken niet bij. Ze zijn dan al naar de afdeling. In dit geval zijn zowel mijn zoon als mijn partner de gehele tijd bij mij gebleven. Sterker nog..... mijn operatieshirt werd afgedaan en ik kon direct huid op huid contact maken met mijn kind. Dat het druk was op de recovery maakte niets uit. Niemand had last van de aanwezigheid van mijn man en kind. Op het moment dat ze mijn situatie stabiel genoeg vonden zijn we samen (man, kind, ik en verpleegkundige) naar de afdeling gegaan. Ook op de uitslaapkamer was de extra ingezette verpleegkundige overigens constant aanwezig. Zij droeg op dat moment namelijk formeel de verantwoordelijkheid over onze zoon.</li>

Dus.......

Laat je dus niet leiden door de gedachte dat je de standaard procedures maar moet accepteren. In overleg kan heel veel als je een meelevende en goede gynaecoloog hebt. Heb je die niet? Wisselen! Het gaat om jou! Er kunnen wel degelijk uitzonderingen worden gemaakt. Er werd mij zelfs verteld dat het misschien wel goed was dat (in dit geval door mij) het weer even duidelijk werd dat een geboorte een hele extreme en bijzondere gebeurtenis is. Het is voor het ziekenhuis dagelijkse kost maar voor aanstaande ouders niet. Wat mij opviel is dat de enige moeilijkheid rondom het regelen van deze uitzonderingen lagen op het gebied van verantwoordelijkheid. Wie draagt de verantwoordelijkheid op welk moment over de baby. Hier was het prima opgelost door de constant aanwezige verpleegkundige.

Ik ben zoooo blij dat ik het zo heb kunnen regelen. Ik heb vooraf alle afspraken zelf op papier gezet en deze in mijn elektronische dossier laten zetten zodat iedere arts en verpleegkundige deze kon nalezen. Door dit alles werd mijn keizersnede geen nachtmerrie maar een ontspanning en bijzonder positieve ervaring.

Ik wens alle toekomstige moeders dan ook heel veel succes.