Super snelle bevalling

Het is 11 juli. Het is weer een warme dag en ik vind het prima vol te houden zo. Ik had vanochtend een afspraak bij de verloskundige, ik dacht namelijk dat ik wat beetjes vruchtwater verloor. Maar dat bleek niet het geval. Met een nieuwe afspraak en de woorden "Die zit nog wel lekker" ging ik dus weer naar huis. 39 weken zwanger was ik. En zo ongeduldig als wat.

'S avonds om 22:00 begint het een klein beetje te rommelen maar aangezien ik wel vaker voorweeën had gehad schonk ik er geen aandacht aan. We gingen lekker op bed om 23:00. Om 00:00 maakte ik mijn vriend wakker, dat ik krampen had en of hij even op mijn rug wilde wrijven.. ik kon er niet meer van slapen en ging in de woonkamer zitten. Ik dacht; volgens mij zijn dit de weeën.. Laat ik ze eens gaan timen. 10 min.. 1 min durende wee.. 8 minuten.. 1,5 min durende wee, 6 minuten. Er was geen pijl op te trekken dus zo bleef ik rustig de hele nacht de weeën opvangen totdat ze rond half 4 wel heftig werden.

Ik maakte mijn vriend wakker en zei dat ik misschien wel even moest bellen naar de verloskundige. Hij stemde in en we belden ze om 4:15. Ze was net bezig met een bevalling dus of ik wel naar het ziekenhuis wou komen.. huh ziekenhuis? Ik wou eigenlijk dat ze gewoon thuis kwam checken of er überhaupt al een cm ontsluiting was!? Maar ze kon daar niet weg, dus wij met onze hele uitzet en vluchtkoffer in de auto.

Ik had niet extreem veel pijn door de weeën. Ze waren wel vervelend ja, maar ik kon er prima om lopen en meldde mezelf nog bij de balie van het ziekenhuis. Toen de verloskundige mij zo vlot zag lopen vroeg ze mij om te gaan liggen.. "spannend dacht ik.. misschien zit er schot in en kunnen we eind van de middag ons kindje hebben!"

Met dat nog in mijn gedachten hoorde ik haar iets vragen aan mijn vriend en zonder pardon prikte ze zo mijn vliezen door. Ik weet nog dat ik riep "wat doe je nu?!" Nou ehh je bent er bijna je hebt 8 cm ontsluiting! Ik keek mijn vriend aan en kon het niet geloven. Dit zou dus wel eens heel snel kunnen gaan! Ze ging weer verder naar de buurvrouw die ook aan het bevallen was en ik moest op de knop drukken als ik het gevoel kreeg dat ik pers weeën had. Dat duurde nog geen 10 min! Ik zei tegen mijn vriend.."Ok het komt hoor! Ik wil dat ze nu komt!"

Eenmaal ze weer bij mijn bed stond mocht ik persen bij elke wee die ik kreeg. Dat duurde een kwartiertje.. dat er zo'n oerkracht in je naar boven komt had ik nooit verwacht. En toen lag onze zoon ineens heerlijk in mijn armen. Zijn huidje was zo lekker warm. Mijn vriend knipte de navelstreng door. En voor we het goed en wel beseften waren we ineens ouders geworden! 20 voor 5 waren we in het ziekenhuis en 5:21 is ons mannetje geboren. 1 ding weet ik wel.. als ik bij een tweede een wee 'denk' te voelen, bel ik gelijk maar even!

Troy Noël - 47 cm - 3260 gram