Sterrenkindje

Na dat alles in rustig vaarwater was gekomen met onze oudste dochter besloten we voor een 2e kindje te gaan.

Ik raakte best snel zwanger en we waren hier heel blij mee zelfs benthe vond dit super leuk want zij werd grote zus.

De hele zwangerschap ging goed had nooit echt klachten wel de gebruikelijke dingetjes als moe misselijk en maagzuur.

Ik had bij iedere controle een echo ( dat deed onze verloskundige praktijk) 

Alles zeg er altijd goed uit alleen was ons zoontje wat aan de kleine kant maar hij groeide wel in zijn eigen lijntje door dus geen reden om er iets achter te zoeken.

Op 20 oktober 2018 ging ik nog op kraambezoek bij een vriendin en hadden we het over haar bevalling dat haar bevalling best best heftig was en dat je toch echt niet erger kon dan dat.

Helaas bleek savonds toch dat het erger kon. Ik had wat last van harde buiken en het rommelde een beetje. Ik zij nog denk dat ik straks ga bevallen. Ik neem even een douche en zullen de harde buiken wel af nemen. 

Na de douche namen de harde buiken helaas niet af En begon in bloed te verliezen. De verloskundige gebeld en die stond hier eigenlijk binnen 5 minuten binnen. Ze stelde ons gerust en zij ik ga even naar het hartje luisteren. Op dat moment kon ze geen hartje meer vinden. Ze zij het kindje kan gedraaid zijn, en ze belde met het ziekenhuis en legde alles uit. Terwijl ze aan het bellen was verloor ik ineens veel meer bloed. Er werd voor de zekerheid een O.K klaar gemaakt en ik werd per ambulance vervoerd naar het ziekenhuis.

In de ambulance proberen ze je gerust te stellen maar diep van binnen wist ik ons zoontje is er niet meer. 

Eenmaal op de O.K. Stond daar een heel team Klaar en de gynaecoloog. Er werd een echo gemaakt en al snel kwam de gynaecoloog naar mij toe en zij ik heb slecht nieuws... De placenta is los gelaten en je kindje is overleden. We gaan je inleiding en je gaat op de natuurlijke manier bevallen..

Er ging van alles door mij heen en dacht ook waarom zou ik in Godsnaam via de normale manier gaan bevallen.

De bevalling was heel moeilijk mijn lichaam wilde het kindje er heel graag uit hebben, maar geestelijk kon ik dit niet verwerken.

Boaz is stil geboren op 21-10-2018 om 4:25

Na de bevalling moest ik nog even in het ziekenhuis blijven ze hadden toch verdenking op zwangerschapsvergiftiging en had 2 liter bloed verloren dus ze wilde mij in de gaten houden. de zwangerschapsvergiftiging bleek uit eindelijk tijdens de bevalling zijn ontstaan dus heel acuut.

Placenta werd opgestuurd naar het radboud voor onderzoek.

Uiteindelijk is het loslaten van de placenta domme pech geweest er is geen medische oorzaak gevonden.

We hebben het wel naast ons neer kunnen leggen dat we geen oorzaak was. Stel dat er wel een oorzaak was geweest was er iemand schuldig geweest en zou dat in de weg staan bij een volgende zwangerschap. 

En we hadden destijds nog steeds een Kinderwens. Maar daar vertel ik in een volgende blog over.