5 jaar geleden
Precies 6 maand geleden...
Bevallingsverhaal
Wat een zalige zwangerschap heb ik gehad, ondanks de misselijkheid in de eerste 3 maanden. De laatste 2 weken wat last van mijn bekken, maar voor de rest had ik niets te klagen..
Week 38, week 39,... wanneer zou ze komen?
Zou ze op de uitgetelde datum komen? 14 maart, want dan is ook mijn schoonzus jarig en ons neefje.
Nacht van 13 op 14 maart.
Om 1 uur werd ik wakker, omdat onze hond onze kamer binnen kwam getrippeld, Martijn, mijn man zei nog: seffens komt ze. Ik voelde echter nog totaal niets, buiten die twee weken dat ik last had van mijn bekken. Vooral 's nachts geen goede houding kunnen vinden om te slapen. Terug inslaap vallen was dan ook moeilijk.
Het was 2 uur toen ik de eerste weeën voelde opkomen. Ondanks het de 2de zwangerschap was, had ik toch iets van, is het dit nu? Zet het verder? Al snel had ik weeën om de 7 minuten, om de 5 minuten, 3 minuten, dan weer 5 minuten... 2 minuten...
Ik denk dat het ondertussen 2u30 was toen we de vroedvrouw belde "Ze komt eraan," zei Martijn.
Opnieuw houdingen zoeken om de weeën op te vangen. 2u50, water gebroken. Op dat moment dacht ik: "O nee, de vroedvrouw is er nog niet."Bij Cis had ik meteen persweeën en een baby in mijn handen toen mijn water gebroken was. Dat was nu gelukkig niet het geval.
Naar beneden gegaan om verder mijn weeën op te vangen en te wachten tot de vroedvrouw er was. Ze kon elk moment daar zijn.
Even naar het toilet om mijn weeën opvangen. Bij Cis ben ik bevallen op een baarkruk. Die houding vond ik toen het fijnste. Deze keer voelde ik persdrang. Dus ik riep naar Martijn: "Ze komt!" Martijn terug gebeld naar de vroedvrouw, ze was over enkele minuten hier.
Na 1x persen voelde ik haar hoofdje al!
Martijn hing nog aan de telefoon en kreeg zo instructies over wat hij moest doen.
Ik ben nog naar de woonkamer gewandeld waar Martijn ondertussen een deel handdoeken had heen gegooid. Denk dat ik hier nog 1 of 2 keer heb moeten persen toen ze er helemaal was. Gelukkig kon Martijn haar mooi eigenhandig opvangen en legde hij onze dochter in mijn armen. Het mooiste moment ooit! Op dat moment dacht ik er niet aan dat de vroedvrouw er nog niet was.
