P100, polyhydramnion, sterrenkijker & fluxus

Zoals je misschien begrijpt was ik redelijk in paniek nadat ik hoorde dat onze dochter zo groot en zwaar geschat werd. Ik was al 40+ weken zwanger en hierop totaal onvoorbereid. Ik wilde haar eigenlijk maar zo snel mogelijk geboren laten worden, en ik overwoog zelfs een keizersnede. Heftig, hoe je je kan laten leiden door schattingen en daar zo bang van kan worden. Is dat een fout van het ziekenhuis? Nee, vind ik niet. Ik ben heel blij voor de openheid en ik bereid me er liever misschien onnodig op voor, dan dat het een verrassing is. Maar dat is echt persoonlijk, dit voelde voor mij toen zo. Ik wist dat het ziekenhuis er rekening mee hield dat mijn baby groot kon zijn en daar waren zij op voorbereid. Ik vond dat een fijne gedachte.

Maar goed, er volgde een GUO en daarop was te zien dat ik polyhydramnion had. Te veel vruchtwater. En flink ook. Afgezien van het hartje dat redelijk snel klopte, werden er verder gelukkig geen afwijkingen gevonden. Godzijdank niets mis met onze dochter. 

Het is wel degelijk protocol om uit te zoeken waar het te veel aan vruchtwater door komt. Daarom kreeg ik een suikertest om diabetes uit te sluiten. Ook hiervan was gelukkig geen sprake. Ook uit de bloedonderzoeken kwam niets naar voren.

Deze uitslag betekende eigenlijk dat er geen oorzaken gevonden waren voor het te veel aan vruchtwater en de geschatte grootte van onze dochter. Wél werd geadviseerd om in te leiden en daar was ik helemaal oké mee. Inmiddels wilde ik haar zo snel mogelijk ‘eruit’ en ik was er ook wel echt klaar voor. Wel met de nodige zenuwen want hoe gaat 5,1kg ooit passen?! Maar goed, met vertrouwen in mijn lijf werd ik twee dagen later, op 31 januari 2022 ingeleid.

Dat begon met pilletjes die de baarmoedermond week maakte. In enkele gevallen leidt dit tot weeën, bij mij gelukkig ook dus dat ging rap. Ik had geen ballonnetje nodig omdat ik al 3cm ontsluiting had. Mijn vliezen werden gebroken en de heftige weeën kwamen op gang, gevolg door een storm.. Die vond ik heel intens. Alle wensen die ik had wat betreft de bevalling, gooide ik overboord. Ik beviel op bed, op mijn rug, zonder bad.. Maar toen vond ik dat prima. Mijn partner aan mijn zijde en mijn moeder in de ruimte was perfect.

Met 4cm ontsluiting kreeg ik een ruggenprik. Wát een verademing.. Tussendoor dutte ik wat weg en 4/5 uur later zat ik op 9cm ontsluiting. 

Toen kwam het volgende ‘probleem’.. De arts voelde dat onze baby een sterrenkijker was. In combinatie met de geschatte grootte was dit een spannende combinatie. Maar goed, door gaan moesten we wel. Ik werd wel nog een stukje banger toen ik merkte dat er een gynaecoloog extra klaar ging staan achter het gordijntje in het geval van schouderbeklemming. Echt fijn persen ga je dan niet meer.

Ik moest even op mijn zij gaan liggen en wonder boven wonder is ze nog goed gedraaid bij 10cm, dit was een heel fijn voordeel van mijn te veel aan vruchtwater. Ze had nog ruimte, zelfs ingedaald.

Het persen kon beginnen, en wat ik dacht dat een helse opgave zou worden, eindigde al na 17 minuten persen met het mooiste wonder op mijn borst 💖 Een gezonde dochter, van bijna 4.700 gram, een heerlijke goede roze kleur en een apgarscore van 10. Hollands welvaren noemen ze dat ook wel 😃 

Ik ben er geheel zonder kleerscheuren afgekomen, op 3 kleine hechtingen na, alleen maar een heel fijne ervaring rijker. Ik kreeg direct na de bevalling wel een fluxus, ik verloor 1.8L bloed maar had gelukkig geen transfusie of operatie nodig. Natuurlijk duurde mijn herstel hierdoor wel langer en ik vond dat een enge ervaring. Gelukkig kijk er al met al heel positief op terug. Met de juiste mensen en medische ondersteuning om mij heen. Het is toch echt wel het allermooiste wat ik ooit heb meegemaakt!

Omdat Cleo boven de 4,5kg was moesten we wel nog de hele dag in het ziekenhuis blijven. Ze hielden haar suikerwaarden, ondanks dat ik geen diabetes had, toch goed in de gaten. Hierna mochten we naar huis en kon het genieten beginnen!

 

Leestip: bevalling van nicht begeleiden:“Wat een privilege van mijn prachtige vak”