Plots een supportersteam bij mijn Thaïse bevalling

De rit naar het ziekenhuis, door het hectische verkeer in Bangkok, voelde aan als een groot contrast met de rustige bubbel van thuis. Het koste me meer moeite om de weeën op te vangen in de auto, en bovendien brak mijn water onderweg!

Bij aankomst in het ziekenhuis, waren de weeën sterk en kwamen ze kort op elkaar. Het ziekenhuispersoneel, zichtbaar verbaasd door mijn staat, bood me snel een bed op wieltjes aan om me naar de verloskamer te brengen. Alleen kon ik op dat moment helemaal niet meer platliggen! Er was enige verwarring en ik voelde mijn stress stijgen. Gelukkig stelde mijn doula voor om op handen en knieën op het bed vervoerd te worden, en die positie werkte heel goed voor me.

Eenmaal aangekomen op de kamer, werden we ontvangen door heel wat verpleegpersoneel, typisch voor Thailand. Het was duidelijk dat zij graag alles volgens het boekje wilden doen: er waren tal van papieren te tekenen en er moest een COVID-test worden afgelegd. Ik moest op een ziekenhuisbed gaan liggen aan de monitor. Er werd me gezegd dat ik al 10 cm ontsluiting had!

Mijn doula stond erop de baby kort te monitoren en me dan vrij mijn positie te laten kiezen. Op dat moment kwam gelukkig ook mijn dokter aan, die veel flexibeler was. Ze liet een grote mat in de kamer leggen, waar ik op handen en knieën mocht bevallen.

De fout die ik toen maakte (achteraf bekeken) is dat ik dacht dat ik bij 10 cm ontsluiting moest beginnen persen. De persweeën kwamen bij mij echter veel later op gang, waardoor ik me nodeloos uitputte.

Het persen duurde lang en ik had moeite om de baby ‘eruit’ te krijgen. Intussen had de dokter en het verpleegpersoneel (6 mensen) achter mij plaatsgenomen om de baby te vangen. Bij elke wee moedigden ze mij aan en ‘persten’ ze mee! Achteraf best grappig dat ik zo’n supportersteam had (naast mijn man en doula natuurlijk), op dat moment gaf het mij veel moed om door te gaan.

En dan was het éindelijk zover: onze tweede dochter werd geboren! Ik voelde me enorm opgelucht dat het gelukt was - dat ze gezond in mijn armen lag, en dat mijn natuurlijke bevallingsdroom was vervuld!

Waar mijn eerste bevalling in Thailand vrij stresserend was, was de tweede keer een heel fijne ervaring. De warme steun van mijn dokter en de lieve verpleegsters zal ik nooit meer vergeten!

Volg je graag mijn buitenlandse verhaal mee, kan je me vinden op Instagram @wandermama.diaries.