Pijnloos bevallen in sneltreinvaart

Op 26 juni was ik uitgerekend van baby nr 2. De bevalling van onze zoon ging pijnloos en zonder het voelen van weeën dus de vraag naar hoe deze bevalling zou gaan werd bij mij steeds groter.

In de dagen voor mijn bevalling voelde ik af en toe wat kleine krampjes maar meer eigenlijk niet. In de ochtend van 27 juni kwamen de krampjes wat meer, maar hier dacht ik nog niet zoveel van. We zijn nog lekker op pad gegaan met z’n drieën. Om 16:00 kwam mijn zusje met haar vriend op bezoek. De krampjes leken met wat regelmaat te komen waardoor ik stil zitten verschrikkelijk vond. Kom laten we gaan fietsen zei ik waarop we vertrokken. Ik fietste op de bakfiets met m’n zusje en ons zoontje in de bak, mijn man en de vriend van mijn zusje daarachter.

Na een lekkere fietstocht gingen zij rond 17:00 naar huis. Ik tegen mijn man: ooh fijn dat fietsen want heb al heel de tijd wat krampjes maar fietsen was een lekkere afleiding. Mijn man vond toch wel dat ik het ziekenhuis moest bellen om dit aan te geven, gezien het feit ik daar zou bevallen en de vorige bevalling nogal snel ging. Ter controle moesten we ons in het ziekenhuis melden. 

Bij aankomst zeiden ze: we leggen je aan de ctg en checken alles en waarschijnlijk kan je daarna dan nog naar huis en maken we verdere afspraken. Na meer dan een uur aan de ctg zagen ze wel wat weeën maar doordat ik geen pijn had gingen ze ervan uit dat het wel mee viel. Echter bleek ik al 5cm ontsluiting te hebben toen de arts om 19:30 keek. Ik wilde graag nog wat eten waarop de verloskundige zei: vrouwen die eten bevallen komende uren nog niet. Mijn reactie: roep dat maar niet te hard... Om 20:30 kwam ze weer kijken nog steeds 5 cm, waarop ik aangaf dat ik het gevoel had dat mijn vliezen in de weg zitten. Ondanks dat het onwaarschijnlijk was dat ik dit voelde prikte ze om 20:45 mijn vliezen door en dit was een mega opluchting. We moesten op het belletje drukken als ik echt weeën zou krijgen.

Na 10 min. zei ik tegen mijn man druk maar op dat belletje want de baby komt eruit hoor!! De verloskundige was er in no time en inderdaad daar kwam ze aan. Om 21:10 is onze lieve dochter geboren. Weer een bevalling die pijnloos was en erg soepel ging. Deze ronde een heel klein beetje gevoeld van de weeën maar ook deze ronde geen pijn. Vertrouwen op je eigen lichaam is het enige wat je kan doen en mijn lijf gaf heel goed aan wat er moest gebeuren.