Snap
  • Bevallingsverhalen
  • Bevallingsverhaal
  • vlottebevalling

Opnieuw een vlotte bevalling

In 2014 ben ik bevallen van onze oudste dochter. De bevalling verliep erg vlot,  binnen 3 uurtjes was ze er. De nasleep verliep ook goed, geen naweeën gehad en ik voelde me al vrij snel weer goed. 

In 2019 raakte ik opnieuw zwanger. Bij de verloskundige werd meteen al gezegd dat deze bevalling waarschijnlijk weer heel vlot zou verlopen. Hier was ik dus al op voorbereid. Tijdens het bespreken van ons bevalplan kwam het weer ter sprake. Bij onze oudste dochter wou ik heel graag in het ziekenhuis bevallen maar de verloskundige gaf nu aan dat ik waarschijnlijk het ziekenhuis niet zou gaan redden. Ik moest me dus gaan voorbereiden op een thuisbevalling. Ik moest wel wennen aan het idee maar nadat ik er veel over gelezen had was ik overtuigd: ik ging thuis bevallen! Ook moest ik al vlot bellen, als ik weeën om de 5 min had. 

De zwangerschap verliep goed. Ik had alleen een lage bloeddruk. Ik was inmiddels 40 weken zwanger en was het behoorlijk zat. De buik zat me echt in de weg. Gelukkig had ik de volgende dag een afspraak bij de verloskundige. Zij merkte aan alles dat ik er klaar mee was en heeft daardoor inwendig onderzoek gedaan om te kijken of ze me kon strippen: en ja!! Het kon. Nadat ze dit gedaan had hebben we nogmaals alles goed doorgesproken. In de loop van de dag begon het wel wat te rommelen maar niet echt met regelmaat of dat het heel pijnlijk was. Ik ben zelfs 's middags nog boodschappen wezen doen bij de Jumbo en de slager. Niks aan de hand dus. 

We hadden besloten om pannenkoeken te gaan eten 's avonds. Daar zijn we allemaal dol op, dus ik had alles in huis gehaald daarvoor. Rond 17:00 uur ben ik samen met onze dochter de mix klaar aan het maken als ik plots wat kramp voel. Ik moet er echt even voor steunen op het aanrecht. Oef! Volgens mij gaat het beginnen. Toch besluit ik nog maar even door te gaan met de pannenkoeken. Ik eet er zelf geen een meer omdat ik totaal geen trek meer heb. Rond half 6 begin ik met het timen van de weeën. Deze volgden elkaar al in rap tempo op en we besluiten rond 18:00uur mijn ouders te bellen zodat onze dochter daar lekker kan zijn en eventueel kan slapen. Waar normaal hele drama's volgen werkt ze volledig mee en geeft ze me nog een dikke knuffel en gaat ze weg. 

Rond 18:30 uur bellen we de verloskundige. Ze zitten midden in de dienstoverdracht en de verloskundige die bij mijn eerste bevalling was neemt de telefoon op, het dringt tot haar door dat ik aan het bevallen ben dus ze stuurt haar collega direct op pad. Deze woont een paar straten verder, dus ze was er mooi vlot. Ze komt binnen en ziet direct aan mij dat het niet lang meer gaat duren en vraagt of ik op bed wil gaan liggen om te kijken hoever de ontsluiting is. Mijn vliezen zijn op dat moment nog niet gebroken. Het blijkt dat ik op 5cm zit. De vliezenbreker zat niet in de tas en wordt nog gebracht door een andere verloskundige, diegene die ook bij mijn eerste bevalling was. Ze blijft ook beslist ze, wat ik heel fijn vind. Daarna puf ik nog wat weeën weg en gaat het ineens razendsnel. 

Rond 19:10 uur lig ik opnieuw op bed en worden mijn vliezen gebroken.  Kort daarna mag ik al gaan persen en om 19:23 uur wordt onze twee dochter geboren. Ze heeft meteen een goede start en ze ligt heerlijk het eerste uurtje bij mij op mijn borst. Daarna wordt ze van top tot teen gecontroleerd en lekker aangekleed door papa. Ze doet het goed en we zijn reuze trots! 

Rond 21:00 uur ben ik gaan douchen en verloor ik in korte tijd veel bloed. Het lijkt erop dat ik al mijn stolsels ook meteen verloren ben. Ik bleef gelukkig wel bij bewustzijn, maar er was even grote paniek. Met name bij de kraamhulp. Gelukkig gaat het na een glaasje cola en een cracker met jam stukken beter en ik droog me fijn af om vervolgens weer in bed te kruipen. De dagen erna gaat het dag voor dag beter en de 4e dag liep ik zelfs even een rondje buiten. Het vloeien bleef heel minimaal en voelde me daardoor ook echt veel beter. Was even schrikken die avond, maar doordat iedereen alert was en gelijk ingreep is het goedgekomen. 

Het was dus een hele vlotte bevalling. Doordat mijn eerste bevalling ook zo vlot verliep heb ik daar mentaal wel wat last van gehad. Ik mistte gewoon hele stukken van de bevalling. Deze tweede keer was ik daar door de verloskundige goed op voorbereid. Nu wist ik ook precies in welke fase ik zat. Ik kijk er daarom heel fijn op terug. Ook de bijstand van de verloskundigen was heel fijn.