Snap
  • Bevallingsverhalen

op slag verliefd <3

Vanaf de start van de weeën tot de uiteindelijke bevaling van mijn 1ste kindje, mijn zoontje Giovanni

hallo iedereen dit is mijn aller 1ste blog dus hopelijk valt het goed mee. 

Mijn 1ste blog gaat over de komst van mijn 1ste wondertje namelijk mijn zoontje giovanni.

2jaar geleden op 16/06/2013 waren mijn weeën begonnen om 3uur in de morgen. Daar de weeën nog licht waren wandelde ik thuis nog een beetje rond om zo de weeën een beetje op te vangen. Naarmate de middag naderde begonnen de weeën heviger teworden, dus alles in de auto en opweg naar materniteit. Daar aangekomen kreeg ik onmiddelijk de monitor op mijn buik geplaats. Maar eenmaal die aangesloten waren verdwenen de wweeën.  Idus mocht ik terug naar huis. Eenmaal terug thuis gekomen begon na een goeie 30 min de weeën opnieuw. Mijn man wildeonmiddelijk terug gaan maar ik wilde nog even afwachten. Na een zalige douche bleven de weeën doorgaan. Maar nog wilde ik niet naar het ziekenhuis, ik wilde eerst nog afwachten hoe de nacht zou verlopen. Hoe hard ik ook probeerde de slaap vatten lukte niet. Gelijk hoe ik me draaide en keerde de weeën bleven maar komen. In deochtend van 17/06/2013 is mijn mama langs gekomen en om mijn gedachten wat te verzetten had ze kaarten mee gebracht om wat te kaarten. Terwijl we aan het spelen waren moest ik om de zoveel tijd even puffen , rechtstaan en wandelen.de volgende ochtend was ik doodop ik wilde nog steeds niet naar het zieken huis terwijl mijn man alles van de weeën opschreef en timde, en na veel gezeur ben ik toch maar gegaan. Maar net als de maandag toen we geweest waren hielden alle weeën op eenmaal die monitor aanlag, dus terug naar huis was het rresultaat.  Eenmaal terug thuis probeerde ik wat te slapen daar ik sinds 16/06 meschien 8 uurtjes had geslapen, en dit lukte mij ook een beetje. De weeën waren er nog steeds maar die had ik ondertussen al een beetje leren verbijten. Na een grote 2 uur te slapen begonnen de weeën door te trekken naar mijn benen. Mijn mama die niet van men zijde week zei tegen mij dat ik in een lauw badje moest. Wat was dit zalig, het 1ste halffuur geen weeën ik voelde me super in bad. Toen ik goed en wel een uurtje uit bad was waren de weeën er weer dus gans de nacht wat neer gelegen, gewandeld, gekaart ,........ de volgende dag ( ondertussen 20/06/2013) waren de weeën er nog steeds. pijn beetje verbeten tot ongeveer 16u en dan terug in bad gegaan, maar wat was dat amai de weeën die erst weg gingen in bad kwamen nu nog harder aan. mijn mama en mijn man hebben mij uit bad moeten helpen. De pijn was op momenten ondragelijk. Mijn man heeft dan mijn papa gebeld om te vragen of hij ons naar het ziekenhuis wilde brengen. Eenmaal daar aangekomen kreeg ik onmiddelijk een lavement en daarna de monitor op, en rarara ..... weer waren de weeën weg. Dit keer moest ik blijven daar dit al te lang aansleepte, ik kreeg een draagbare monitor zodat ik een beetje rond kon wandelen. Na 3 uur waren ze er eindelijk weer ( het was ondertussen 20 uur ). De vroedvrouw zag an mij dat ik uitgeput was en stelde een epidurale voor, daar ik nog maar slechts 4cm opening had, en dit al sinds 16/6. Dus ik ging akkoord om 22 uur heb ik mijn epidurale gekregen, en echt wat was dit zalig. Ik ben toen op de verlos tafel in slaap gevallen. Samen met mij in de verloskamer waren  mijn man, mijn mama, mijn papa, mijn schoonmoeder, en het nkchtje van mijn man. Om 00.30 uur schiet ik wakker van de pijn, daar waren ze weer . Mijn man heeft toen een vroedvrouw  gehaald, en zij ging de anesthesist bellen om te komen zodat hij bij kon geven. Rond 00. 45was alle pijn weer weg . Ik had toen al 6 cm oontsluiting , en was toen te opgetogen om nog te kunnen slapen.om 01.10 was de vroedvrouw er terug om te zien lf ik al meer ontsluiting had. En ja hoor 9 cm al. De gynaecoloog werd opgebeld om te komen voor de bevalling en de vroedvrouwen stelde alles in gereedheid om de komst van mijn zoontje goedte laten verlopen.om 01.22 had ik 10 cm opening waardoor ik mocht beginnen met persen. Om 01.27 op 22/06/2013 is mijn wondertje geboren en kreeg hij de naam Giovanni,  hij woog 2,695kg en was 49 cm groot. En ik ik was op slag verliefd.

8 jaar geleden

och wat een lieve foto ! :)