Ons veranderde leven / de bevalling

Na de echo storten wij allebei in. Nu was het definitief, er was geen hartslag. Wat een emotie kwam er los. Niet alleen bij ons, maar ook bij de proffesionals die op dat moment om ons heen stonden. 

We hebben even de tijd gehad om het bericht met z’n tweeën proberen te bevatten. 

Maar de weeën beleven doorgaan bij mij. Dus dat betekende dat ik toch echt moest gaan bevallen. 

Ik heb ‘de knop’ omgezet, en heb geprobeerd mij te richten op het bevallen. 

Na het checken van de ontsluiting rond 4 uur bleek ik op 4 a 5 centimeter te zitten. Dus al op de helft! Dat schoot wel op. 

De weeën zetten nog beter door. Gelukkig mocht ik doen en laten wat ik wilde, en bleef onze eigen vk bij ons! Ik heb een lange tijd heerlijk op de bal gezeten, met een warme deken om en massage van mijn rug  

Rond 7 uur begon ik moeite te krijgen met het opvangen, en twijfelde ik of ik pijnstilling wilde. Na een gevecht om op het bed te komen (want mijn weeën werden daardoor heftiger), braken ineens mijn vliezen. Wat een opluchting was dat.

Vervolgens heeft de vk weer mijn ontsluiting gecheckd, en toen bleek ik op 8 cm te zitten. Maar ik begon zoveel moeite te krijgen om de weeën op te vangen dat ik toch pijnstilling wilde. Maar eigenlijk was ik al te laat. 

Op dat moment wist ik niet of ik op het punt zat dat ik bijna kon gaan persen. Want vaak als je denkt dat je het niet meer kunt, ga je over op persweeën. Maar ik twijfelde of dat zo was, omdat ik op 8 cm zat. En daarom wilde ik persé iets van pijnstilling. Ik twijfelde heel erg of ik het geestelijk nog uit kon houden.

Uit eindelijk is de vk even de kamer uit gegaan om met de arts-assistent te overleggen wat ze mij konden geven. Ze was nauwelijks de kamer uit, en ik voelde dat ik persweeën kreeg. Wat was ik blij! Eindelijk kon hij geboren worden!

Na 20 minuten persen was hij daar: onze zoon Jan.

Henri en de vk hadden toch nog hoop dat hij adem zou gaan halen, maar na een paar seconden wisten ze allebei dat dat toch niet ging gebeuren.

Jan werd (na overleg met mij) op mijn buik gelegd. Wat was ik trots en blij! En Henri stortte op dat moment in, het besef kwam binnen.

Jan Roelof Harm Balkema

❤️19-09-2019⭐️ 

20.22 / 4185 gram / 57 centimeter