Ons meisje alweer 7 maanden!

Lieve lezers, 

Het is alweer heel lang geleden dat ik iets heb geschreven. Zoals ik al eerder benoemd heb, schrijf ik allen iets op het moment dat ik daar behoefte aan heb. 

Ik begin bij vlak voor de bevalling. 

Ik was 38 weken zwanger toen ik op maandag naar de verloskundige moest. Ik heb toen aangegeven dat ik het echt niet meer trok, ik sliep amper en ik had ontzettend last van mijn bekken. Ik had toen ook al 2 cm ontsluiting. Ik voelde de bui wel al een beetje hangen want thuis bevallen dat ging hem waarschijnlijk niet worden. Gelukkig na dat mijn verloskundige contact had gehad met Rijnstate kon ik de volgende dag op gesprek komen bij de gynaecoloog. Eenmaal bij de gynaecoloog de volgende dag kreeg ik te horen dat ze het inleiden eigenlijk pas zien zitten vanaf 39 weken omdat als je het daarvoor doet er nog teveel risico is op complicaties. Dus ik werd ingepland op de dag dat ik precies 39 was. Eindelijk !!! Ik had een datum en die laatste week duurde ook voor mijn gevoel het aller langste! Toen was het die dag ! Nog even gedoucht zodat ik fris de bevalling in ging en nog even in de badkamer spiegels foto’s gemaakt van mijn buik hoe die er uitzag die ochtend en Yes ! Daar gingen we op naar Rijnstate, spannend dat ik het vond ! En toen gingen we naar binnen via de hoofd ingang. Ik in een rolstoel van het ziekenhuis en Dominic duwde mij. Onderweg naar de lift zei ik tegen hem ; Wauw wat een bijzonder idee en gevoel dat we nu het ziekenhuis ingaan met z’n tweeën en straks het ziekenhuis uit gaan met z’n drieën. Ik had echt nog totaal geen besef van wat er op me af kwam. 

Toen we bij de afdeling kwamen werden we naar onze verloskamer gebracht, gelukkig mochten mijn partner en ik wel ons mondkapje af. Vlak daarna kwam de verloskundige en die heeft eerst getoucheerd en daarna mijn vliezen gebroken. En het infuus werd ingebracht. Ik had echt totaal geen idee wat me te wachten stond. Het ging een hele poos goed tot ik ineens een flinke weeën storm kreeg. Ik wist niet waar ik het moest zoeken echt om de 5 seconden en dan per wee 20 tot 25 seconden. Mijn moeder had een hele lieve spraak opname gemaakt en Dominic wilde die laten horen maar ik zei op dat moment Nee ! Nu niet ! Ik kan dit niet, dit lukt mij niet. Ik hou dat niet vol! En totaal onverwachts heb ik gesmeekt om de ruggenprik en ik raad echt iedere vrouw die moet bevallen aan want ik vond het echt zalig. Ik heb na de ruggenprik niks meer gevoeld van de ontsluiting. En weet nog dat op een gegeven moment de persdrang kwam, die heb ik wel gevoeld en heel intens ervaren. Ik het begin masseerde mijn partner het weg maar op een gegeven moment moest ik het met mijn hand palm van mijn onderrug over mijn billen heen weg drukken. En op een gegeven moment hoorde ik dat ik mocht gaan persen ! En wauw wat een kracht heb je dan in eens in je lichaam. Ik was op een ogenblik al 1 uur en 10 minuten aan het persen en ik raakte voor mijn gevoel echt helemaal uitgeput. Het was zelfs zo erg dat ik voor mijn gevoel niet hard genoeg meer kon persen. En toen kwam het verlossende woord, de knip, ze gingen een kleine knip zetten en vlak daarna werd haar hoofdje geboren en toen ging het in eens heel erg snel! Daar was ze dan eindelijk, ons mooie meisje❤️💖

En wat vliegt de tijd ongelofelijk snel voorbij zeg ! Onze lieve Vajèn is alweer 7 maanden oud. Wat doet ons meisje het goed en haar ontwikkeling gaat ook zoals het hoort. 

Ik vind het moederschap echt geweldig en ik geniet hier dan ook echt volop van. Wij hebben dan ook de keuze gemaakt om voor een tweede wondertje te gaan. Vorig jaar toen ik voor de laatste keer weg liep zei ik al tegen de verloskundige, Tot volgend jaar ! We wachten rustig af wanneer het ons weer lukt om zwanger te raken. Wij hebben namelijk met Vajèn ervaren dat het niet zo vanzelfsprekend is om zwanger te raken. Voor nu hebben wij heel sterk dat we maar 2 kinderen willen, maar mocht een tweede zwangerschap uiten in een meerling dan zijn ze beide net zo welkom. 

De liefde die ik heb voor mijn dochter is echt onbeschrijfelijk. Wat houd ik ontzettend veel van haar. Als ik met haar wandel dan voel ik me zo ontzettend rijk en vol liefde en heel erg trots.  Ik geniet er dan ook echt heel erg van als mensen helemaal smelten als ze haar zien en even de tijd voor haar nemen. Zo ontzettend leuk en lief ! Zo is er ook een supermarkt medewerkster hier in de albert heijn Gendt en die vind Vajèn helemaal geweldig en neemt altijd even de tijd voor Vajèn. Vajèn is echt een heel erg lief meisje en ook echt een heel vrolijk meisje. Als Vajèn huilt dan is er negen van de 10 keer ook echt iets. Op dit moment heeft ze last van de tandjes die door komen, zo ontzettend zielig ! Ik zou willen dat ik de pijn die daar bij komt kijken kon overnemen van haar. Gelukkig hebben dentinox in huis, wat over het algemeen goed werkt.