Noï, groot wonder

Noï, groot wonder..

In mijn vorige blog heb je kunnen lezen dat ik met 28 weken en 6 dagen van onze mooie dochter Noï Anna ben bevallen. Noï betekend wonder. We vonden deze naam toepasselijk omdat het een wonder was dat ik na 2,5 jaar eindelijk zwanger mocht worden. Op dat moment nog niet wetende dat ze inderdaad een groot wonder is.

Nadat ze bij me weggehaald is loopt mijn kamer leeg. In de opvangkamer ernaast is het wel alle hens aan dek. Mijn vriend staat erbij. Hij kan niets, alleen toe kijken. Ik krijg er weinig van mee omdat ik weer een ronde mag gaan persen, de placenta is er nog niet uit. Ik kan persen wat ik wil, maar ik voel geen enkele wee meer. Mijn lijf is er helemaal klaar mee. Ik krijg oxytocine toegediend. In de tussen tijd komt een van de verpleegkundige vanuit de opvangkamer naar me toe gelopen en geeft me een update over Noï. Ik knik en luister maar het dringt niet tot me door. Weken lang heb ik me zo goed als ik kon voorbereid op deze dag. Maar hoe kan je jezelf hierop voorbereiden? Een klein meisje van 1290 gram, niet groter dan je hand, ligt te vechten voor haar leven een paar meter verder op. En ik kan er niet voor haar zijn. Daarna moet ik weer verder met persen. Maar ondanks de oxytocine gebeurde er niets. We worden gestoord, ineens staat de couveuse met mijn dochter erin naast me. Ik mag nog even via het glazen huisje naar haar kijken. Ze is stabiel genoeg om naar de IC afdeling te gaan. David gaat met haar mee. Ik blijf alleen achter en mag weer een poging wagen om de placenta eruit te krijgen. Uiteindelijk proberen ze om de placenta er uit te trekken… ook dit gaat niet zoals het zou moeten en mijn placenta scheurt.

De mededeling volgt dat ik naar de OK moet. Ik raak helemaal in paniek. Ik was namelijk in de veronderstelling dat ik dan alsnog onder het mes zou moeten. Ze stellen me gerust en geven aan dat het manueel verwijderd gaat worden. Ze gaan alles klaar maken en komen me zo halen. En toen was ik alleen… helemaal alleen. Niet wetende waar David is en hoe het met mijn dochter gaat. Zou ze nog leven?