11 jaar geleden
Naderende bevalling
Afgelopen maandag was het weer zover, we hebben weer een avondje bij de verloskundige waarbij we ons kunnen voorbereiden op de naderende bevalling over zo'n 6 weekjes. De verloskundige vertelt hoe alles in zijn werk gaat, al weet ik dat ook wel zo'n beetje na 1 helse bevalling en 1 superontspannen bevalling. Ze laat de tas zien met spullen die ze altijd meeneemt en ik zie een vrouw uit de groep steeds stiller worden en steeds witter wegtrekken. Ja het is ook niet niks, te moeten bevallen van je eerste kindje en niet weten wat je te wachten staat.
En dan ben ik wel zeer relaxed, eerlijk gezegd kijk ik wel een beetje uit naar de bevalling. Eigenlijk mag ik het niet hardop zeggen want het feit dat mijn tweede bevalling zo ontspannen, gezellig, knus en makkelijk ging, wil natuurlijk niet zeggen dat dit bij een derde ook weer het geval is. Dit kan juist weer zo anders gaan. Misschien beland ik wel weer in het ziekenhuis met knip en vacuumpomp en alles erop en eraan. Maar tot nu toe sta ik er zeer relaxed in, hoop ik weer zo'n mooie ervaring te mogelijk beleven. Vanochtend zag ik er in de auto dan ook aan te denken. Wat een rijkdom, twee gezonde kindjes en het voorrecht nogmaals een zwangerschap en een bevalling te mogen meemaken. De laatste keer dat is wel zeker. Eigenlijk redden genoeg om optimaal te genieten van deze bijzondere tijd maar tegenstrijdige is dan ook weer dat de weken voorbij vliegen zonder er al teveel bij stil te staan.
En dan die gedachten en momentjes waarbij je er wel even heel erg bij stil staat zijn dan om te koesteren. Zorgen soms voor een traantje van geluk. Wat ben ik eigenlijk een gelukkige vrouw!
judokid
Ik was bij beide bevalling heel ontspannen. Bij de eerste naar het ziekenhuis geraakt omdat de kleine een wat hoge hartslag had en bij de tweede thuis bevallen. Tweede was sneller dan de eerst, maar ook heftiger. Vooral op het einde.. ze bleef steken met haar schouder en heeft eventjes zonder zuurstof gezeten. Mocht je het hele verhaal willen lezen zie http://www.mamaplaats.nl/blog/zwanger/zwanger-zijn/bevalling/bevallingsverhaal/
ElisaenSharona
m,n bevalling was echt TOP een jaar geleden ik was echt heel bang, maar na 3 kwartier was het voorbij:) ik zei al tegen m,n vriend ik zou er zo nog een willen hahahahaha
Anoniem
Ik vind je verhaal eigenlijk verrassend herkenbaar. Mijn eerste bevalling was achteraf gezien niet supermoeilijk of pittig, een bevalling van 5,5 uur in totaal dus dat viel op zich best mee. Alleen voor een eerste keer.....met een weeenstorm met geen minuutje rust, geen persweeen, ik vond het doodeng en ik had voornamelijk heel veel last van mijn eigen angst. Ik eindigde uiteindelijk een subtotaalruptuur en met name daar heb ik echt een klein traumaatje aan overgehouden, met dank aan een **** van een gynaecoloog (excusez le mot, maar die vent verdient echt een watermeloen door zijn *** zo'n botte boer was dat). Ik was dan ook doodsbang voor mijn tweede bevalling....maar dat bleek een eitje. Krap 3,5 uur van 7 uur 's ochtends tot 10.38, en geen scheurtje te bekennen, helemaal niks noppes nada. Binnen een dag liep ik alweer redelijk rond. Zo relaxed! Nu gaan wij niet voor een derde, dus een derde bevalling zal ik naar alle waarschijnlijkheid niet meemaken. Maar wanneer dat wel het geval zou zijn, dan denk ik eigenlijk dat ik me net zo zou voelen als jij je nu omschrijft ;-).