Mijn verhaal over mijn vlotte bevalling
Na een tijdje twijfelen toch mijn bevallingsverhaal op papier gezet
het was woensdag 25 september 2019, ik stond op met een raar gevoel in mijn buik, even gaan douchen en daarna het hele huis van onder na boven gepoetst ( nesteldrang😂) helaas de rest van de dag nergens last van gehad en dacht dat het voorweeën waren.
Het was 10 uur s'avonds toen het toch begon ik kreeg last van weeën met regelmaat , rond half 12 de verloskundige toch maar gebeld, want het opvangen ging steeds lastiger. Ik wou graag weten of er al wat ontsluiting was. rond 12 uur was ze er en ging ze toucheren 2cm het is dus is echt begonnen dacht ik.
Ze vertrok met de boodschap als het erger word bellen en ga nog even slapen. het slapen lukte mij niet door de weeën en de adrenaline die door me lijf gierde. Mijn vriend die was zo vertrokken en heeft nog even kunnen slapen. Ik ben in de woonkamer de weeën gaan opvangen tot ik het rond half 2 genoeg vond ik wou graag naar het ziekenhuis voor pompje met Remifentanil.
De verloskundige weer gebeld en rond 2 uur was ze er eerst nog even toucheren ze gaaf aan dat ik al 4 cm ontsluiting had. Wat was ik blij dat het toch wel snel ging, Ze stelde voor om mijn vliezen vast tebreken Vanaf het moment dat mijn vliezen werden gebroken werd het echt heftig en kwam ik in een weeën storm terecht helaas met rug en buik weeën ( wat doen rugweeën pijn😩) .tussen de weeën door spullen bij elkaar gepakt en naar het ziekenhuis gereden ( gelukkig maar 5 min rijden )
daar aangekomen rond kwart voor 3 moest ik eerst aan de CTG, wat baalde ik verplicht op bed blijven ligen en kreeg meer moeite met de weeën weg puffen door het verplicht blijven ligen. Rond half 4 kwam iemand van het ziekenhuis toucheren en gaf aan dat ik al 8 cm ontsluiting, ze gaf aan dat het pompje niet meer ging werken wat baalde ik. Ik was op naar een nacht zonder slaap maar de gedachte dat het niet lang meer ging duren hielp de buik en rug weeën weg te puffen. Rond half 5 kreeg ik persweeën ik mocht rustig mee gaan persen maar hier had ik nauwlijks nog kracht voor naar een nacht zonder slaap.
Ondertussen was ik al een uur aan het persen toen het eindelijk zover was de verloskundige gaf aan met deze wee goed mee te persen en daar was het hoofdje al geboren nu het laatste stukje nog tot ineens de persweeën wegblijven. Na een aantal minuuten waren deze er nog steeds niet en moest het op eigenkracht.
daar was ze dan op 26 september is onze lieve kleine Liv geboren 50cm en 2968gr.