1 dag geleden
Mijn tweede bevallingsverhaal
10/08/2024🩷
Het was een intense mooie bevalling met de totaal van 6 uurtjes! Het was heel anders dan bij mijn zoon Christian na 22,5 uur bevalling gehad en ik heb hier trauma meegekregen. Op de zaterdagnacht om ongeveer 03.00 uur lag ik op de bank omdat ik niet kon slapen. Ineens kreeg ik een spontane om 3-5 minuten weeën na 10 dagen lang had ik onregelmatig krampen in mijn onderbuik.
Ik kruipte snel naar boven om Vincent wakker te maken. Vincent belde (videobellen) naar de verloskundige en mijn ouders. Binnen 10 minuten waren ze bij ons thuis. De verloskundige was ook voor mij geweest bij Christian bevalling alleen de geboorte niet omdat ik ruggenprik kreeg en het ziekenhuis nam alles over omdat ik medisch werd.
De verloskundige was zo blij om mij weer te kunnen begeleiden en zij wist precies wat ik doormaakte met de bevalling van Christian. Ik had op dit moment 3 cm ontsluiting!
Om 03.30 uur waren wij onderweg naar het ziekenhuis. Ik kreeg de infuus voor zekerheid als ik weer bloed ga verliezen.
Om 04.00 uur ging ik in de bad om mijn weeën opvangen. Vincent bracht thee en bleef bij mij zitten. Om 05.30 uur wilde ik weer op bed liggen en mijn verloskundige controleerde de ontsluiting omdat ik het vroeg. Op dat moment zat ik op 4 cm.
06.30 uur zat ik nog steeds op 4 cm omdat de vliezen nog niet wilde breken. Kirsten duwde ook hele tijd naar beneden alleen de vliezen was eigenwijs. De verloskundige heeft de vliezen met de haakje om laten te breken omdat ik het wilde. Het was succesvol. Toen kwam mijn weeën heel harder aan. Ik ging onder de douche en ik ging door met puffen. Het deed serieus veel pijn en kon bijna niet wegpuffen.
Ik wilde terug in bed en om 08.00 uur had ik 8 cm ontsluiting! Alles deed mijn lichaam zelf wauw! Maar de pijn was vreselijk. Ik smeekte om pijnbestrijding zodat ik nog kon doorgaan. Ik kreeg 1x kleine prikje morfine in mijn bil om een scherpe pijn af te nemen.
De laatste uur van 8 uur tot 9 uur ochtend was de zwaarste moment wat ik moest doen. Ik moest schreeuwen van de pijn omdat het zo snel ging. De verloskundige , tolk en Vincent bleven mij steunen en zeiden dat ik moest gillen want het werkte goed om pijn te verzachten. In mijn hoofd spookte veel van trauma’s en angst dat mij weer niet ga lukken om zelf te doen met de bevallen. Ik ging op mijn knieën hurken op de bed. Je noemt een verticale houding. Dat is beste manier om te baren ipv liggen baren. Ik sloot mijn ogen dicht en ik deed alles zelf in 20 minuten persen. Ik voelde alles hoe zij langzaam naar beneden zakte en toen werd zij geboren! Ik heb haar zelf gepakt💖 het was magisch en zo mooi! De placenta kwam keurig uit na 16 minuten. De navelstreng uitgeklopt en geknipt door Vincent. Wij kregen een knuffel van onze verloskundige. Ik krijg de tranen als ik foto’s en film zie hoe ik haar beviel. Ik ben mijn verloskundige en ook Vincent voor altijd dankbaar dat ze mij goed heeft begeleid na mijn traumatische bevalling van Christian.
Ik verloor weinig bloed, geen scheuren, geen vacuümpomp, geen inknippen, geen hechtingen, geen infuus nodig gehad en geen ruggenprik!! Dit alles had ik bij Christian… Bij Kirsten was niks behalve 1x prikje morfine. Kirsten zocht mijn borst om te drinken toen zij 15 min oud was. Zo mooi en puur veel liefde na de borstvoeding heeft Vincent met zijn dochtertje de huid op huid contact geknuffeld. Om half 11 ochtend ontmoette Christian zijn zusje voor het eerste keer🩵
Ongelofelijk trots op mezelf!🙏🏻 het is mijn droombevalling en zo dankbaar dat ik dit mee mocht maken.
Ik ben nu een trotse dove mama van mijn twee prachtige kinderen.✨
