Mijn positieve ervaring met een ingeleide bevalling (deel 1)

Geregeld zie ik bevallingsverhalen voorbij komen waarbij de bevalling ingeleid werd. Ik heb het gevoel dat het vaak de negatieve ervaringen zijn die naar voor komen tijdens die blogberichten. Ik werd zelf ook twee keer ingeleid maar heb dit elke keer zeer positief ervaren. Ik wil mijn verhaal graag delen met jullie.

Mijn eerste bevalling werd ingeleid op 39 weken. Mijn gynaecoloog wilde niet dat ik over de 40 weken ging. Hij zag vooral risico's zoals zwangerschapsvergiftiging, grote en zware baby's,... Vandaar dat hij na 40 weken aanstuurde voor een ingeleide bevalling. Ik begrijp dat dit sommigen overgemedicaliseerd over komt en kan ook begrijpen waarom je dit niet zou willen. Ik voelde mij daar goed bij. Dus, na een gesprek op 38 weken beslisten we dat we nog een weekje gingen wachten en daarna de inleiding zouden inplannen.

Het was voor mij een grote geruststelling dat ik zou weten wanneer de bevalling zou starten. Ik ben nogal een planner en kon mij hierdoor goed voorbereiden. Mijn bevallingskoffer stond klaar voor het ziekenhuis, mijn verlof was gepland. Ik was er klaar voor.

De avond voordien ging ik binnen in het ziekenhuis. Ik installeerde mij op de verloskamer. Mijn man bracht op de materniteit de kamer in orde. De doopsuiker stond mooi klaar, mijn kleren lagen in de kast, de spulletjes van de baby lagen mooi opgevouwen op het verzorgkussen. Nadat de medicatie werd opgestart kon ik rustig in slaap vallen in het bed waar ik de volgende dag ging bevallen. Tijdens de nacht werd ik enkele keren wakker gemaakt voor controles maar voor de rest kon ik rustig verder slapen. Ik voelde nog geen weeën. Mijn man sliep op de materniteit en kwam de volgende ochtend naar het verdiep van het verloskwartier.

Om 6 uur 's ochtends probeerden ze mijn vliezen te breken om de bevalling op gang te krijgen. De vroedvrouwen probeerden een paar keer maar het lukte niet om ze te breken. Na overleg met de gynaecoloog werd ik terug naar huis gestuurd. Ik moest 's avonds opnieuw binnen komen om het opnieuw te proberen. Dit was even schrikken.

Ik mocht gelukkig al mijn spullen achterlaten om dan een paar uur later terug te komen. We kregen de tip om niet te veel stil te zitten. Dat zou de bevalling sneller op gang doen komen. Mijn man en ik namen dit misschien iets te letterlijk.. We deden een wandeling, gingen nog winkelen en aten zelfs nog MCdonalds.

Daarna keerden we terug naar het ziekenhuis en speelde zich hetzelfde scenario af van de avond voordien. Deze keer lukte het wel om de volgende morgen mijn vliezen te breken. Na een paar uur werden weeënopwekkers gebruikt omdat de bevalling niet snel genoeg op gang kwam. Ik had nog niet veel weeën. Kort daarna kwamen deze snel op gang. Dat maakte dat de pijn van bijna niets snel naar boven ging. Dit is voor mij dan ook een van de weinige nadelen die ik merkte aan de inleiding. Ik nam een epidurale. Deze zorgde ervoor dat ik mij kon ontspannen.  

Ik had gevraagd om ervoor te zorgen dat ik nog wel mijn weeën voelde. Daar ben ik achteraf wel blij om. Ik sliep nog een beetje en begon daarna te persen. Ik voelde de weeën nog zeer goed opkomen en had dan ook veel persdrang. Ik had veel pijn maar deze was wel dragelijk. Hierdoor heb ik mijn bevalling heel bewust meegemaakt. Ik vond ik zo mooi... Na drie kwartier persen werd onze dochter Isolde geboren. In totaal duurde mijn bevalling ongeveer zes uur. Ik vind dat wel hoopgevend bij een inleiding. Dat je weet dat de bevalling het niet uren of zelfs bijna dagen zal blijven duren.

Ik moest me geen zorgen maken wanneer de bevalling zou beginnen, of mijn man thuis zou zijn of om op tijd in het ziekenhuis te raken. Mijn bevallingsplan werd uitvoerig bekeken en besproken, ik kon rustig overwegen of ik een epidurale wilde en kon tussendoor nog ontspannen in het bevalbad. Ik voelde mij op mijn gemak in de verloskamer en wist dat mijn kamer op de materniteit geïnstalleerd stond.

Daarmee sluit ik dit verhaal ook af. Misschien niet de populairste opinie maar wel diegene die voor mij het beste voelt. Ook bij mijn tweede bevalling werd ik ingeleid, maar daarover later meer in deel 2.